Yılmaz Öztuna

Yemin etmeyen milletvekilleri fenomeni, gündemimizin mutlak konusu idi. Zira demokrasi tarihinde pek de görülüp işitilmiş şeylerden değildir.

Dünkü yazımda milletvekili statüsünün belirlenmesi gereğinden bahsetmiştim.

Anayasa derecesinde, yahut ona yakın derecede önemli yasalar vardır: Türk Ceza Kanunu gibi.

Sayın Başbakan'ın "usta" dediği yeni Erdoğan hükümeti, dünyanın ekonomik büyüme hızında 1. olan bir Türkiye'de icraata başlayacak.

Bugün Türkiye Büyük Millet Meclisi, başkanını seçiyor. Bizim sistemimizde devleti, Meclis'te güvenoyu almış Başbakan yönetir. Her şeyden, uçan kuştan sorumludur. Ancak resmî protokolde Cumhurbaşkanı ve Meclis Başkanı'ndan sonra üçüncü sıradadır.

Makedonya, Üsküb'ün en mutena meydanına dev bir İskender heykeli dikti ve... Atina'da kıyamet koptu. At üzerinde kılıç çeken heykel Yunanistan tarafından tehdit olarak algılandı.

Türkiye'de ana muhalefet partisinin yemin etmemesi konuşuluyor. Başka bir şey konuşulmuyor desem abartı olmaz. Elbette bu sorunun hızla, hattâ hemen çözümlenmesi lâzım. Zira Türkiye'nin dışarıya verdiği fotoğraf -ki çok önemlidir- bozuluyor...

O kadar güzel bir seçimin Türkiye Büyük Millet Meclisi tarihinin en büyük krizi ile sonuçlanacağı düşünülmüyordu. Ama uzayan yargıdan şikâyetler gittikçe yoğunlaşıyordu.

Cumhuriyet Halk Partisi'nin Türkiye Büyük Millet Meclisi'ndeki dün ilk celsede yapılan yemin törenine (and içmeye) katılmaması, belki sürpriz değildi ama, demokrasi tarihimizin unutulmazlarından biri olacaktır.

Gazete ve televizyonlarımız, geçtiğimiz hafta iki konu ile doldu taştı. Seçildikleri halde Meclis'e giremeyen milletvekilleri dolayısıyle BDP'nin İmralı'nın emri mucibince yemin edip etmeyeceği ve... Suriye askerinin sınırlarımıza gelip Beşar'ın kesip biçtiği halkına "işte Türkler askerimizi görünce donup kaldılar!" zavallı propagandasına girişmesi...

Türkiye'de çağdaş tarihçilik dönemini başlatan Köprülü, büyük eserler yazdı, inanılmaz çeşitlilikte eserler bıraktı. Ancak en verimli çağında siyasete girince ilimle ilgisini kesti.

Haftayı, bazı milletvekillerinin durumu üzerinde kopan dehşetli münakaşa ile kapatıyoruz. Halbuki ne güzel bir seçim yapmıştık. Sakin, vakur, ağırbaşlı, şık bir seçim... Millî irade şahlanmıştı.

Suriye diktatörü Beşar Esad'ın aylardır beklenen konuşmasını, ABD başkanı Obama ile başbakanımız Tayyip Erdoğan, telefonda görüşerek değerlendirdiler.

Yeni bir anayasa için talep, politikacılar katında da, halk arasında da yaygındır. "Bu anayasa ile devam edelim" diyen pek yoktur. Buna rağmen 4 partinin bir metin üzerinde anlaşmaları zor olacaktır.

Fas'ta demokratik reform, memnuniyet vericidir. Kral direnmedi (Melik Muhammed, doğ. 1963, cülûsu 1999). Atalarının kaç asırlık haklarının bir kısmından feragat etti. Bu hakların, seçilmiş partilerce kullanılacağını vurgulayan yeni bir anayasa yapılıyor.

Angelina Jolie'nin Hatay'daki mülteci kampını ziyaretinden sonra, Türkiye-Suriye ilişkileri dünyanın daha dikkatini çekti. Ünlü sinema yıldızı, Birleşmiş Milletler iyi niyet elçisi olarak 5 saat kaldı.

İhtilâl anayasalarımız vatandaşın rejimi değiştirebileceğinden endişe edilerek derin devlet, silâhlı kuvvetler, asker korunmuştur.

Esad ailesi Suriye'de her ferdiyle eylemde. Bir çete hâlinde kesip biçiyor. Tam bir oligarşi. Çok azınlıkta bir mezhebe dayanan geniş bir aile yönetimi. Çevrelerini gammazlar sarmış. İki Suriyeliden biri jurnalci hâle gelmiş. Komşusunu jurnal etmeyen şüpheli sayılıp belâya uğruyor.

Suriye ve stratejik müttefiki İran, bir ağızdan Türkiye'ye iftira attılar: Gûyâ Suriye'deki rejim karşıtlarına silâh gönderiyormuşuz! Bu gülünç ve seviyesiz itham, Şam'ın ve Tahran'ın kulağına kar suyu kaçtığını gösterir. Zira Suriyeli mülteci sayısı 10.000'i bulmak üzere. Türkiye'nin bu akını durdurmak için Suriye topraklarına girmek zorunluluğu oluşuyor. Dışişleri Bakanımız, yerinde görmek için Hatay'da.

Doğrusu mükemmel bir seçim yaptık. Kampanyanın karşılıklı şiddet dozu bizi korkutmuştu.