Yılmaz Öztuna

Erivan'da her yıl 24 Nisan günü tehcîr (zorunlu göç) kurbanları anılır. Bu yıl da cumhurbaşkanı Sarkisyan'ın katıldığı anma töreni yapıldı.

Suriye eninde sonunda vatandaşlarının hürriyet içinde nefes alabildiği normal bir ülke hâline gelir. "Demokrasi" dersem epey abartılı olur, kavramı yanlış kullanırım. Ama dünya medeniyetinin çevresinde oluştuğu en güzel iç denizin, Akdeniz'in sahillerinde diktatör yönetimi falan yürümez.

Komşumuz Suriye'de işler kötüleşiyor. Gelişmeler büyük hızla olumsuza doğru yol alıyor. Kanlı Cuma artık unutulmayacak, ileride Suriye okullarında tarih kitaplarında bile okunacaktır. Öldürülen 88 vatandaştan sonra, bir de onların cenazesinde güvenlik gücü denen keskin nişancı canilerin 38 kişiyi vurmaları, Suriye'de açılım (reform) için bütün ümitleri kırdı.

Türkiye gazetesinde 42. yıla girdik. Sayın Enver Ören, İhlâs Holding'i ihlâs ile kurduğu için başardı. Şâheseri ise bana göre gazeteniz Türkiye'dir. Büyük basında 41 yıl aynı kişide kalan başka gazete yoktur. Doğru bildiğimiz yoldan şaşmadık. Allah şaşırtmasın...

Türkiye Büyük Millet Meclisi, hâkan-halîfenin düşman elinde esîr bulunduğunu, onu bu durumdan kurtarıncaya kadar savaş dahil her türlü imkân kullanılarak çalışacağını bütün dünyaya ilân etmişti.

Yurdumuzda çok yağışlı, fakat letafetli geçen nisan baharının sona eren bu haftası, aynı coğrafyada yaşadığımız birçok ülke için kargaşa ve karmaşa meşheri idi.

Fransa Senatosu Anayasa Komisyonu, Ermeni soykırımını inkâr edenlerin cezalandırılmaları tasarısını reddetti.

Seçim beyannameleri elbette çok önemli. Partiler, programlarını açıklayarak oy isterler.

Suriye'de işler kötüye gidiyor. Başkan Esad II, az bir şeyler söylüyor, o kadarı bile gerçekleşmiyor. Zira çevresi kat kat, derece derece, iç içe, dış dışa istihbarat elemanları, polis ve askerle sarılmış. Bunlar 50 yıldır on binlerce Suriyeliyi öldüren iktidarın devamını sağlıyorlar. 50 yıl sıkıyönetim dile kolay... Suriye gibi nice medeniyetler yaşamış bir ülkede değil, Patagonya'da bile yürütmek mümkün değil...

Başbakan ve AK Parti Lideri Sayın Tayyip Erdoğan, 2023 Türkiyesi'ni anlattı. Bunu, partisinin programı şeklinde millete sundu. Genelde seçim beyannameleri, yasama dönemi yani 4 yıl için partinin yapacaklarını söyler, seçmenin beğenisine sunar, oy ister. AK Parti 12 yıl sonrası Türkeyesi'ni nasıl oluşturacaklarını anlattı ki 3 yasama dönemidir.

Osmanlı yardımı, Endonezya ve Malezya'yı geniş ölçüde Portekizlilerden kurtardı. Açeli kadınlar, hattâ prenseslerle evlenen Osmanlı levendlerinin içinde prensliğe yükselenler oldu. Bugün bile birçok Açeli, Türk levendlerinin soyundandır.

Başbakan Tayyip Erdoğan, Fransa'nın Strasburg kentinde bulunan Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi'nde konuştu. Ayrıca Strasburg'da toplanan pek büyük bir Türk kitlesine de aynı konuda hitap etti. (Avrupa Birliği ve Biz), (Fransa Türkiye) konularında...

Milletvekili aday listeleri, eskiden yüzde 57 (1954), yüzde 54 (1965) oy alabilen Merkez Sağ partilerinin (Demokrat Parti ile Adalet Partisi) hatırlandığının işaretini verdi.

24. Dönem Türkiye Büyük Millet Meclisi, en geniş ölçüde yenilenecek. Açıklanan listelerin birinci karakteristiği budur.

Reform karşılığı kullanmaya başladığımız "açılım" kelimesini aday listeleri için kullanmak lâubaliliğinde bulunduğum için okuyucularımdan özür dileyerek yazıma başlıyorum.

Dünyanın dikkati Libya ve Suriye üzerinde. Libya'da iç savaş bitmeyecek gibi görüntü veriyor. Ancak şu veya bu suretle sona ereceği muhakkak. Kaddafi ve Oğulları limited şirketi, 42 yıllık gayri meşru saltanatlarını bırakacak gibi değil. Halklarına karşı milliyetçilik duyguları sıfırın altında.

Osmanlı zamanında Araplara Rumeli'den, Anadolu'dan farklı muamele yapılmadı. Ancak Osmanlı devleti çökünce, bağımsız olan Araplara huzur gelmedi. Bugün sayıları Filistin'le beraber 24'ü bulan Arap ülkelerinin hâlâ kendi aralarında bile birlik yoktur.

Hafta sona ermeden Muammer Kaddafi, Libya'da hâlâ direniyordu. Şehirler alıp veriyordu. Beldelerin harabeye dönmesi, her gün yüzlerce vatandaşının ölmesi, ona vız gelip tırıs gidiyordu.

Dış ülkelere güzel fotoğraf vermek ve prestij kazanmak, çağımızda devletlerin saygınlığı için birinci derecede referans oluşturur.

Belki unutuldu, fakat bir zamanlar per capita (kişi başına) 10.000 dolara ulaşmak, büyük hedefimizdi.