OSMAN AGA, DERYALAR, GÜL ALİ...

Gönül coğrafyamızın kalbi…

 

Ecdadımız Osmanlı’nın mirası,

 

Soydaşlarımızın yaşadığı,

 

İsmini de Türkçeden alan…

 

“Ormanlık sarp sıradağ”da…

 

Dost elimizi uzattığımız Balkanlar’daydık…

 

Geçtiğimiz hafta sonu.

 

Cumhurbaşkanımız Erdoğan’la birlikte.

 

Yeşillere bürünmüş Arnavutluk…

 

Tuna’nın delice aktığı Sırbistan…

 

Buralardan izlenim aktaracağım sizlere…

 

 

     ***

 

Arnavutluk’tan başlayalım anlatmaya…

 

Nüfusu 3 milyona yakın.

 

Halkın yüzde 60’tan fazlası Müslüman…

 

Başkent Tiran’da, Balkanlar'ın en büyüğü,

 

8 binden fazla kişinin aynı anda namaz kılabileceği…

 

Namazgâh Camii ibadete açıldı, törenle...

 

Cumhurbaşkanı Erdoğan, Başbakan Edi Rama,

 

Diyanet İşleri Başkanımız Ali Erbaş’ın duasına…

 

Ellerini açarak eşlik ettiler.

 

 

Edi Rama Hristiyan bir lider…

 

Ama eşinin Müslüman olduğu dillendiriliyor.

 

Camideki manzaraya gelince…

 

Binlerce Müslüman huşu içindeydi.

 

Âdeta bir bayram havası hâkimdi…

 

Tiran’da başka bir cami daha…

 

Ethem Bey Camii… Tarihî bir cami.

 

1793 yılında yapılmış. 2021 yılında TİKA restore etmiş…

 

Merkezî bir bölgede konumlu.

 

Şehir meydanındaki Tiran Piramidi…

 

 

Tepesine ulaşıldığında Tiran bir tablo gibi...

 

Gözlerinizi esir alıyor, manzaraya doyamıyorsunuz.

 

Halk bisiklet kullanmayı seviyor.

 

Caddeler bisiklet parkları ile dolu

 

Sokakları sakin… İnsanları huzurlu…

 

Kuşlar cıvıl cıvıl uçuşuyor.

 

Havaalanını bile mesken tutmuşlar.

 

Ağaçlar aşiyan olmuş onlara.

 

Bir hatırlatma daha yapalım…

 

Arnavutlar çok mesafeli.

 

Ülkeyi yıllarca komünizme teslim eden "Enver Hoca"ya karşı.

 

İyi bir insan olarak yâd etmiyorlar.

 

     ***

 

İkinci durağımız Sırbistan… 7,5 milyon nüfuslu.

 

Müslümanlar azınlıkta… Yüzde 3 civarında…

 

Ortodoks Hristiyanlar… Bu yüzden…

 

Avrupa’dan yeterince destek alamıyorlar.

 

AB ile müzakere masasında olmalarına rağmen.

 

Dikkat çeken bir husus da…

 

 

Sırplar hâlâ Kiril alfabesi kullanıyor…

 

Devlet kurumlarında, okullarda…

 

Sırpça ikinci dil olmuş.

 

Memurlar 06.30’da işe başlıyor.

 

03.30 gibi mesaileri bitiyor…

 

Bu saatlerde trafik çok yoğun.

 

2,5 milyon insanın yaşadığı Belgrad’da…

 

Buna bizzat şahit olduk.

 

Sırplar kuralcı bir toplum.

 

Trafik işaretlerine uyuyorlar.

 

Hız limitlerini aşmıyorlar.

 

Trafik kazaları yok denecek kadar az…

 

Ceza alan ise tek tükmüş.

 

Hayat pahalı, kiralık ev bulmak zor.

 

Sıradan bir yapının kirası 600 avro.

 

Tuna ve Sava nehirlerinin buluştuğu…

 

Yükselen bir noktada ihtişamla duran…

 

Belgrad Kalesi'ni de gezdik.

 

İstanbul Kapısı…

 

Osmanlı padişahlarının kaleye girdiği bölge.

 

Özel olarak Anadolu’da imal edilmiş.

 

Roma’dan günümüze kadar gelen kalede…

 

İşkence zindanlarını da yakından gördük.

 

Damat Ali Paşa’nın türbesini de ziyaret ettik.

 

Dünyaya hükmeden Osmanlının yaptığı...

 

135 camiden geriye birkaç tanesi kalmış.

 

Bayraklı Camii de bunlardan biri.

 

Evlerin arasına sıkışmış sempatik bir cami…

 

1575 yılında inşa edilmiş, kimin yaptığı bilinmiyor.

 

Komünist lider Tito’ya da atıfta bulunalım isterseniz...

 

Sırplar onu hiç sevmiyor, mesafeliler…

 

Gerekçeleri de Sosyalist Yugoslavya döneminde…

 

Diğer etnik grupları ön plana çıkarması.

 

     ***

 

 

İki ülke de Türkleri çok seviyor.

 

Dolaştığımız yerlerde biz de çok rastladık, bizi sevenlere.

 

Türkiye’ye hayranlar. Özellikle de Kuşadası’na.

 

Yüz binlerce turist geliyor ülkemize.

 

Hepsi mutlu mesut memnun dönüyorlar.

 

Cumhurbaşkanımıza sempatileri sonsuz.

 

Hepsinin ortak paydası Erdoğan’ın dünya liderliği.

 

Balkanlar'da huzur, barış ve istikrar için…

 

Erdoğan da elinden geleni yapıyor.

 

Bölge ülkeleri için uzlaştırıcı bir aktör.

 

Son not:

 

Sırbistan’da vatandaş olmak kolay…

 

Ruslar da akın akın geliyor.

 

200 bin Rus, vatandaşlık kuyruğuna girmiş.

 

Ülkede 400 bin Rus bulunuyormuş

 

Acaba neden?

 

Kafa yormaya gerek var mı, bilemedim!?

 

Tarihî, kültürel, dinî bağlarımız olan…

 

Kardeş, dost, kendimiz gibi gördüğümüz…

 

Balkanlar'dan aktardıklarımız şimdilik bu kadar...