Lâz sambası

Maç, sürpriz bir tempoyla başladı. Ligin ilk maçı için pek beklenmeyecek bir şekilde; zevkli, mücadeleli ve kaliteli başladı... Bunun maç boyunca devam edeceği hemen belli oldu. Beşiktaş; istekli bir futbolla rakibine yükleniyor, Trabzon direniyordu. Siyah-beyazlılar maça asılma, kazanma isteği ve yüksek temposuyla fena değildi. Ancak zaman geçtikçe; bordo-mavililerin becerisi, etkisi ve hızı gelişti. Hatta Beşiktaş'ı kendi manyetik alanına çekti. Ağır Beşiktaş savunması, ileride hat kurup arkalarına havadan top atıldığında; süratli Brezilyalılar tarafından adeta gülünç durumlara düşürüldüler. Buna rağmen, savunma bloklarını gene ileride kurmaya devam ettiler. Bir kaçıran Trabzon... İki kaçıran Trabzon... Devre biterken yapacağını yaptı ve öne geçti.  Açıkçası bordo-mavilileri böyle bir tempo ve takım ruhu içinde bulacağımızı pek ummuyorduk. Müthiş bir mücadele örneği sergilediler. Tüm yabancıları iyiydi. Ama Brezilyalılar'ın sürati ve yumuşak bilek hareketleri göz okşadı. Ancak ne var ki; ceza alanına girdiklerinde, o ana kadarki yeteneklerinden eser kalmıyor, acemi işler yapıyorlardı. Bu yüzden bir çok pozisyon güme gitti. Yoksa, fark çok daha büyük olurdu. Ama bütün bunlara rağmen; Trabzon, biraz da beklenmedik şekilde süper çıktı.  İkinci yarıya da göz dolduran futbolla başlayan Trabzon, özellikle Brezilyalılar'ı ile çok etkili oluyordu. Adamlar döktürüyordu. Beşiktaş, bunları durdurmakta zorlanınca; bulduğu yerde faûlle indirmeye başladı. Penaltı kurtaran Metin Aktaş dahil, bordo-mavililer takım halinde mükemmeldi. Eğer dünkü Trabzon, yabancı bir takım olsaydı; öve öve yere-göğe sığdıramazdık. Ama Beşiktaşlı yazarlar, mağlubiyet acısıyla bugün ne yazarlar bilemem. Öyle bir Lâz sambası vardı ki; ani driplingler... Göz alıcı çalımlar... Estetik verkaçlar... Uzak şutlar... Ne ararsan var... Gerçi Beşiktaş da kötü değildi. Çok mücadele etti. Ama Trabzon, bambaşkaydı. Ağızda tat, damakta lezzetti. Enfesti...