“Sevgili Feridun Ağabey, uygun görürseniz yazımı yayınlamanızı rica edeceğim. İlçelerde görevli sayın hâkim ve savcılara samimi bir hatırlatmada bulunmak istiyorum. Sayın Cumhurbaşkanımızın yurt içi gezilerine yüksek yargı organlarının Sayın Başkanlarının katılmasını tarafsızlık adı altında eleştirenler oldu. Ben bu vesileyle yıllardan beri vazgeçilmesi gereken bir anlayışı burada dile getirmek istiyorum. “Küçük yerleşim yeri olan ilçelerde görevli olan başta hâkimler olmak üzere devlet memurlarının bu ve benzeri kurallarla halktan kopartılması sağlanmıştır. Hele bir düşünür müsünüz? Bu mantığa göre, belediye başkanının oğlu veya kızının düğününe hâkim iseniz gidemezsiniz, hiç kimsenin çay kahve ikramını kabul edemezsiniz, yağmurlu havada bile olsa size yardımcı olmak isteyen kişinin arabasına binemezsiniz; tarladan dönen muhterem Emine bacımın topladığı ve gönülden hanımefendinize ikram ettiği doğal otları alamazsınız. Ailece pikniğe davet edilseniz gidemezsiniz. Zinhar böyle yaparsanız tarafsızlığınızı koruyamazsınız.” Ya ne yapacaksınız? Siz eviniz ve adliye arasında gidip gelecek, görev sürenizin bitmesini bekleyeceksiniz. Yani demek istiyorlar ki, “devletin hiçbir kademesi birbirlerine yakın olmasın! Hele halktan hepten uzak olsunlar!” Cumhurbaşkanı ile Yargıtay Başkanının halkın arasında çay toplaması da ne demek? Olacak şey mi bu? Ben bunların aklına şaşarım. Ne biçim anlayış? İlla kavga /küslük mü olmalı? Millet bıktı bu tip ayrışmadan, bu tip davranışlardan. Yeter artık!”
***
Muharip gazi çocukları istihdamı soruyorlar?
“Feridun Ağabey, ülkemizde yaklaşık kırk binin üzerinde muharip gazileri var. Bir de bunların yakınları var. Ailelerin çocuğu fakir olduğu gibi malul gazilerimize verilen bazı haklardan da yararlanamıyorlar. Şeref aylığı bağlanan muharip gaziler arasında da sosyal güvenliği olanlar ve olmayanlar diye bir ölçü getirildi. Şehit yakınları ve malul gazilerin işsiz çocuklarına tanınan istihdam hakkı bizlere tanınmadı. Biz de devletimizden malul gazilerimizin yakınlarının yararlandığı haklardan yararlanmak istiyoruz. Kamu kurum ve kuruluşlarında bizlere de istihdam açılmasını istiyoruz. Devletimizden bu konuda müjde bekliyoruz”
Tolgahan Polat - İstanbul
***
“Manisalı mahkûmdan duygu dolu mektup”
Mektubu okurken Necip Fazıl’ın Zindandan Mehmet’e mektup şiiri geldi hatırımıza. Diyordu ki bir kıtasında: “Beni Allah tutmuş, kim eder azat? / Anlamaz; yazısız, pulsuz, dilekçem...”
Bu mektup da hapishanede huzura kavuşan bedeni mahkûmiyeti devam etse de gönlünü huzura kavuşturan bir mahkûmun duygu dolu mektubu:
Manisa E -Tipi kapalı cezaevinde yatmaktayım. Birden fazla kasıtlı suçtan hükümlüyüm. Rabbimin inayetiyle, sizlerin vesile olmasıyla Hakikat Kitabevi’nin yayınladığı Namaz Kitabı, İslam Ahlakı kitaplarını okudum. Yine çok değerli bir ağabeyimin manevi desteğiyle tövbe ettim. Şimdi imkân buldukça Türkiye gazetesini hele de Bizim Sayfayı okuyup dinimizi ahlakımızı, örf ve âdetlerimizi öğrenmeye çalışıyoruz. Burada kitap okumaya bol bol vaktimiz var. Sizlerden daha çok kitap istiyoruz. Eski yeni fark etmez, yırtık olsun fark etmez. Hayatımı büyük yanlışlarla geçirdiğim için çok pişmanım. Bu güzel yayınlar bana insan olmanın güzelliğini anlattı. Hâlimi öğrendiklerime göre düzeltmeye çalışıyorum. Mahkûm arkadaşlar “sana ne oldu?” diyorlar. Onlar da bu kitaplardan okusalar onlar da faydalanacaklardır. Kıymetli vaktinizi aldığım için özür diliyorum. Mübarek ramazan ayında yaptığınız hayır dualarda bizleri de unutmayın. Kendinize iyi bakın. Allaha emanet olun.”
Doğan Aslan- E Tipi Kapalı Cezaevi / Manisa
***
Ramazan geldi hoş geldi
“Kıymetli okuyucularımızın, değerli abonelerimizin ve vefakâr dağıtıcılarımızın ve gazetemizi okuyucularımızla buluşturmada emeği geçen herkesin Ramazan-ı Şerifini can u gönülden tebrik ediyor, her şeyin gönlünüzce olmasını diliyoruz.”
F. A.
