"İstanbul için iftar vaktidir!!..."

Televizyon kanallarını, yayın ve programlarını eleştirip dururken, Türkiye'nin dört bir yanından yayın yapan 2000'e yakın ulusal, bölgesel ve yöresel radyoları değerlendirmeyi genellikle unutuyoruz. O yüzden bugün de biraz Radyo'dan bahsedelim... Elbette ki yıllar öncesinde ki çok da sayılmaz, 20 yıl öncesine kadar, sadece TRT'nin radyoları vardı; Radyo 1, 2, 3(TRT FM) ve Radyo 4. 1980'li yıllarda TRT'nin dışında ve sadece Ankara'dan yayın yapmaya başlayan bir de Polis Radyosu dinlenirdi. Polis Radyosu o zamanlar, TRT'nin sakıncalı bulduğu arabesk müzikler de yayınlardı. Derken 1990'dan itibaren Televizyon kanallarının yanı sıra-mısır patlağı gibi- yüzlerce radyo kanalı açıldı; öncelikle İstanbul'da. Özellikle her türden müzik yayını yapan radyo kanalları, vericilerini yavaş yavaş bütün Türkiye geneline yaymaya başlayınca TRT'yle rekabet edecek düzeye ulaştı. Derken günümüzde her kültüre, görüşe ve hattâ bölge ve yöre kültürüne uyum sağlamaya çalışan yüzlerce radyo kanalları yayın yapar oldu ülkemizin dört bir yanından... Sayıları 2000'e ulaşan özel radyo kanallarının bugünü mü, dünü mü yoksa daha öncesi mi güzel ve yararlı diye bir değerlendirme yapmak ya da kıyaslamak, eski bir TRT Radyo Yayıncısı ve Spikeri olarak beni ziyadesiyle üzecektir. Çünkü o rafine ses, sunuş ve engin kültürleriyle radyo programcılığına büyük renk katmış ve bir kısmı da rahmetli olmuş birçok TRT mensubunu günümüz 'Radyoculuk oyunu oynamaya çalışanlarla' kıyaslamak hiç de kabil değildir. Bugünkü yazımızı, kısa bir 'nostalji'yle bitirelim, şöyle ki; Günümüzde iftar vakitlerinde orucumuzu TV kanallarını takip ederek açıyoruz. Ya dün nasıl açıyorduk, bir hatırlayalım: Önce hoş bir gonk sesi girer, tertemiz Türkçesi, son derece güzel sesi ve yorumuyla bir Spikerin," Saât 19.15!... İstanbul İçin iftar vaktidir! Afiyet olsun!..." sözüyle ve ardından da iftar duâsıyla orucumuzu açardık, özellikle TRT'nin Radyo 1'inden...