Osmanlı zamanında Çamlıca sırtlarında faytonların fiyakasını arka yazılarının belirlediği rivayet olunur. İşte bazı tarihçilere göre faytonların ardına nakşedilmiş yazılar; -Tek rakibim Hezarfen Ahmet Çelebi. - Lale devri çocuklarıyız biz... - Padişahım çok yaşa! - Medreselim. - Faytonunda yer yoksa bana güzelim, ben at üstünde de giderim! - Ağır ol molla desinler. -Rahmetli de şahlanırdı... -Paşa babam sağ olsun. -Hatalıysam; güvercin gönder. -Velet on board... - Ceddim dedem; neslim babam sağolsun. -O şimdi yeniçeri... -Ah u zar etme güzelim, teşrif et de gezelim. -Fetihlerin ustasıyım gözlerinin hastasıyım! -Atımın eğerini bilemedim değerini. - Nallarım saf demirdir, paşamın sözü emirdir... -Havan kime sultanım? -Yardan aldım bir tutam saç, sollama yoksa yersin kırbaç. - Tütün içilmez! -Darülfünunlum... - VTM- Venedik Ticaret Mektebi -Rampaların ustasıyım, sağlığınıza duacıyım... > Ninem diyor ki: Zamanında gerek tımar, öldü eşek, kaldı semer.