Az yetmez, çok artmaz…

“Pek çok insan, hoşlanmadığı insanları etkilemek ve istemediği şeyleri almak için, henüz kazanmadığı paraları harcar” demiş Will Rogers. Tam da popüler kültürden haddinden fazla etkilenen günümüzü tasvir ediyor. Kabul çok ciddi bir ekonomik kriz var ve fakat ondan daha fazla ne var; açgözlülük. Gözü de nefsi de doymayanlara gelsin;

 

Para ev satın alabilir ama yuva satın alamaz.
Para yiyecek alır ama ağız tadı alamaz.
Para yatak alır ama iyi bir uyku alamaz.
Para kitap alabilir ama ya bilgi?
Haydi aldı diyelim bilgiyi alsa bile bilgelik alamaz.
Para saat satın alabilir ama zaman satın alamaz.
Para gösteriş alır, ama asalet alamaz.
Para makam mevki satın alabilir ama haysiyet alamaz.
Para güvenlik alabilir ama güveni satın alamaz.
Para lüks şeyleri alabilir ama görgü satın alamaz.
Para eğlence de alır ama mutluluk satın alamaz.
Para, etiket alabilir ama saygınlık satın alamaz.
Para çevre satın alabilir ama gerçek dost alamaz.
Para konfor alabilir ama temiz bir vicdan alamaz.
Para size hizmetçiler alır ama sadakat alamaz.
Para korse satın alabilir ama sağlam bir omurga alamaz.
Para cesur insanları satın alabilir ama cesareti asla!
Para yerinize düşünecek insanları işe alabilir ama size zekâ satın alamaz.
Para avukat satın alabilir ama ilahi adaleti satın alamaz!
Para belki dilediğiniz her şeyi satın alabilir ama ‘tatmin’ satın alamaz.
Para cazibesiyle sevgili, eş alabilir ama gerçek aşkı hayat arkadaşını almaya bütün paraları üst üste koysan yetmez…
Para ucuz insanları satın alabilir ama şahsiyet sahibi olanları asla alamaz!
Para ilaç satın alabilir ama sağlık satın alamaz.
Para sağlık getirse bile ömür satın alamaz!
Para dünyayı, dünyaları alabilir ama ahireti satın alamaz.
O yüzden;
Ne için neye yatırım yaptığımızı,
Ne için neleri sattığımızı iyi düşünmek gerek…

Ninem diyor ki; Deveyi yardan uçuran bir tutam ottur.