Bakış açısı

Sormuşlar bilgeye: “Hayat nicedir?”

 

Demiş ki bilge, “Hayat bilmecedir. Attığın her adım bir hece. Çözene gündüz, çözemeyene gece."

 

Negatif insanları sevmiyorum. Karakterleri menfaatlerine göre değişen insanları da… Sürekli acılar üzerine konuşanları, mutsuzluklarını etrafa yayın yapanları, sıkıntılarını daima diri tutarak gündemde kalmaya çalışanları ruhum sevemiyor.

 

Sürekli onlar gibi ağlak olmadığımız için, tuzumuz kuru zannediyorlar. Hiç acı çekmediğimizi, hiç haksızlığa uğramadığımızı, hiç sırtımızdan vurulmadığımızı, hiç ekonomik sıkıntılarla sınanmadığımızı, hiç hastalıklarla mücadele etmediğimizi sanıyorlar. Bir çırpıda kurabiliyorlar, “Senin tuzun kuru” cümlesini.

 

Bu hastalıklı insanlar, bir tek kendilerinin acı çektiği üzerinden yaptıkları edebiyatla ayakta durabiliyorlar. Nefes alışverişleri tamamen hayatta yaşadıkları mağduriyetin devam ettirilmesi üzerine kurulu.

 

Yaşamış oldukları sıkıntıların şifalanmasına asla izin vermiyor, ruhlarının inşirah bulmasına müsaade etmiyorlar. Çünkü tüm hayat enerjileri negatiflik üzerine kurulu.

 

Ve hâl böyle olunca, musibet başlarından hiç eksik olmuyor, çileleri bitmiyor,
tüm negatifleri üzerlerine çekiyorlar.

 

Sonra da, benim kaderim niye böyle diye dövünüyorlar. Sen bu kadar negatiflikle evrenin üzerine çökmediğine şükret.
Sen ise, sıkıntılarının içinde debelenmeyi seçmediğin, yaşadığın olumsuzlukları millete reklam etmediğin ve aslında şükür sahibi olduğun için suçlanıyor, ufak şeylerle mutlu olabilmeyi seçtiğin için tüm haset okların hedefi hâline geliyorsun!..

 

Belki bizim de tuzumuz ıslanmıştır da, onlar gibi onu nemli tutarak gündemde kalmak için çaba sarf etmek yerine, direkt güneşe koyup kurutmuşuzdur. Yeni bir yola koyulmuşuzdur…
Olamaz mı?

 

Yaşadıklarına rağmen mutlu olmayı öğrenenler kendilerinden başlayarak çevrelerine de ışık olur.
Negatif bir insan fırsatlardan zorluklar,
Pozitif bir insan ise zorluklardan fırsatlar oluşturur. Nokta.

Ninem diyor ki: Her şey, kolay olana kadar zordur.