Bazen susmak gerek…

Gönül sözü susmakla söylenir.
Hazreti Mevlâna
   
İbrahim Hakkı hazretleri çocukken bir gün hocası İsmail Fakirullah hazretleri eline bir testi vererek onu mahallenin çeşmesine gönderir.
Testiye suyu doldururken bir atlı yanaşır:
“Çekil şuradan be çocuk!” diyerek onu azarlar.
Zalim adamdan korkan İbrahim Hakkı hazretleri, testisini alıp bir tarafa kaçmaya çalışsa da, çocuğun korktuğunu anlayan zalim adam onu bir köşeye sıkıştırır ve iyice korkutmaya çalışır.

 

İbrahim Hakkı hazretleri testisini bırakıp kaçmaya çalışırken, at testinin üzerine basıp testiyi kırar.
Ağlayarak hocası İsmail Fakirullah hazretlerinin huzuruna gelir. Hocası:
“Ne oldu sana evladım, niçin ağlıyorsun?” diye sorar.
“Efendim, çeşmede su doldururken bir atlı geldi, atını üzerime sürünce korktum. Kaçmaya çalışırken testiyi oraya bırakmak zorunda kaldım. O esnada testi kırıldı.”
Hocası:
“Testini kıran atlıya sen hiçbir şey söyledin mi?”
“Hayır, korkumdan hiçbir şey söyleyemedim.”
“Hemen git o adama ‘Testimi neden kırdın be zalim adam’ de!”
İbrahim Hakkı hazretleri çeşmenin başına gider, uzaktan ona bakar, ama yanına gidip de bir şey söylemeye cesaret edemez.
Hocasının yanına tekrar döner ve ona çekindiği için o zalim adama bir şey söyleyemediğini söyler. İsmail Fakirullah hazretleri daha kararlı bir ses tonuyla ona şöyle der;
“Çabuk adam oradan ayrılmadan, çeşmenin başına git ve adama bir şeyler söyle. Yoksa çok kötü olacak.”

 

İbrahim Hakkı hazretleri cesaretini toplar ve çeşmenin başına bir kez daha gider. Bu sefer ona bir çift söz söylemekte kararlıdır.
Fakat çeşmenin başına gittiğinde bir de ne görsün, at, attığı çiftelerle sahibini öldürmüş ve çeşmenin havuzuna yuvarlamış!..

 

İbrahim Hakkı hazretleri büyük bir korkuyla hocasının yanına dönmüş ve olan biteni ona anlatmış. Hocası bu duruma çok üzülmüş ve bu durumun hikmetini talebesine şöyle anlatmış;

 

“O atlı adam seni korkuttu ve sana zulmetti. Sen de ona tek bir cümle bile karşılık vermedin… Zalimi Allah’a havale etmiş oldun… Onun yapmış olduğu zulüm ve senin ona cevap veremeyecek kadar korkman Allah’ın gayretine dokundu ve zalimin cezasını bekletmeden verdi!
Sen de onun zulmüne karşılık bir çift söz söylemiş olsaydın ödeşecektiniz. Fakat sen ona cevap vermeyerek büsbütün mazlum durumuna düştün…”

Ninem diyor ki; Bazen sesini duyurabilmen için, susman gerekir.