Bir baba gittiğinde…

Babasını kaybetmiş bir kızı kendi yokluğuyla sınayan herkes kaybeder.
                                                                                                    Anonim
Bir baba gittiğinde, ardında yarım bir masal kalır…
Başın dizinde anlattıklarından çok daha uzun, çok daha masum, çok daha mutlu bir masal yarım kalır...
Bu, mağlubu belli dev bir kuşatmadır ve ardındaki kale yıkılır!
Sanki çocukluğuna bir hançer saplanır...
Büyümek soğuktur ya hani; belki de bu, büyümenin en çok sızlattığı andır.
Külahtaki dondurma süzülerek intihar eder ve artık parktaki salıncaklar boşa sallanır...
Bir baba gittiğinde, sabah karanlığında çalan kurmalı saat susar,
Sahipsiz kalmıştır elleriyle aşıladığı fidanlar...
Bir ömür sesiyle çınlamış duvarlarda yalnızlık yankılanır!
Artık sığındığın yürek sessizdir, portmantoda asılı yeleği de kimsesiz...
Bir baba gittiğinde, hep canı acır çocukların; "Gel öpsün babası" diyen olmaz!.. 
Değerini anlamaz kimse kitap aralarında saklı sararmış takvim yapraklarının...
Ajans artık bir başınadır...
Darmadağındır şefkatle okşanan saçların…
Herkese çatılmışken sana asla eğilmemiş kaşlar, cepten çıkıveren çikolatalar, boşluğa bakan yakın gözlüğü, pembe minik haplar, iftarda ilk tuza banan parmaklar, övgüler, nasihatler, dualar yetim kalır...
Bir masal yarım kalır bir baba gittiğinde,
Sen de yarım kalırsın... 
Not: Tüm ölmüşlerimize rahmet ve mağfiret diler, vefatının 20.  yılında merhum babam Prof. Hasan Gürbüz’ün bugün mezarı başında yapılacak dua merasimine sizlerin de bir Fatiha'yla iştirakinizi rica ederim…

Ninem diyor ki; Babanın fazileti, çocukların serveti.