Gölge

Kadın gölge gibidir; Kendisini takip edenden kaçar, önünden gidenin arkasından koşar... Dış dünyanın yakıcı sıcaklığı içindeki gölgede dünyaya getirir seni bir kadın... Onun adı annedir... Dünyadaki ilk nefesi onun gölgesi altında alırsın... Sonra onun gölgesinde büyürsün, olgunlaşırsın... Sonra anne gölgesinden çıkar, sevgilinin gölgesi altına girersin... O gölgede korkmazsın sıcaktan, o gölgenin altında kalabilmek için, sadece o gölgenin değerini bilmen yeterlidir... Yani sevmen... Sevdiğin sürece ruhunda yanık olmayacaktır asla... Bir kadın gölge gibidir... Güneşin doğuşunun habercisidir... O, ışığın değerini sunar sana. Yol alabilmenin zevkini sürersin onunla... Güneşin sevgisidir, sevgiden sebeptir. Işık ile beslenir ya bir gölge, işte kadın da sevgi ile beslenir... Gölge her güneşin doğdu anda çıktığı gibi, kadında her sevgini gösterdiğin anda çıkar habersizce... Gölgen kadın, güneşin sevgindir... Kadın gölge gibidir... Ondan kaçamaz, yakalayamazsın... Kaçtıkça takip eder, kovaladıkça kaçar... Bir kadına asla tamamen sahip olamazsın, gölgen olur ama eline alamazsın... Bir aşktan asla kaçamazsın. O kadını unutmak için nereye kaçarsan kaç ardından gelecektir... Aşkı unutmak içinse asla karanlığı, yalnızlığı seçme çünkü karanlık zaten bir gölgedir... > Ninem diyor ki... Sarımsak içli dışlı, soğan yalnız başlı.