Hikâye…

Kimsenin hikâyesine gülme, laf etme, eleştirme. Çünkü yol uzun ve daha seninki bitmedi…

 

Şeyh Abdülkadir Geylani hazretleri bir gün Bağdat'ın eski sokaklarında talebeleriyle birlikte yürürken yolun kenarında sızmış, üstü başı perişan bir sarhoş durdurur onu ve ona;

 

“Ey Abdülkadir, Allah kâdir midir değil midir?” diye sorar.
Hazreti Şeyh de gülümser ve:

 

- Evet kâdirdir der.

 

Sarhoş ikinci kez;

 

“Ey Abdülkadir, Allah kâdir midir değil midir?” diye sorar.

 

Hazreti Şeyh yine gülümser ve;

 

- Evet kâdirdir der.

 

Adam üçüncü kez sorar:

 

“Ey Abdülkadir, Allah kâdir midir değil midir?”

 

Hazreti Şeyh bu sefer ağlar ve secdeye kapanır ve üç sefer: “Kâdirdir, kâdirdir, kâdirdir” der.

 

Sonra talebelerine o sarhoşu götürüp yıkamalarını ve ikram etmelerini emreder.

 

Bu değişik diyaloğa şahit olan talebeler hiçbir şey anlamaz ve Şeyh Abdülkadir Geylani hazretlerine sarhoşun neyi sorduğunu ve onun verdiği cevapların manasını sorarlar.

 

Şeyh hazretleri şöyle açıklar;

 

“- Birincide bana, “Allah beni affetmeye kâdir midir değil midir?” dedi, ben de kâdirdir dedim.

 

İkincide bana “Allah beni senin yerine koymaya kâdir midir?” dedi, ben de “Evet kâdirdir” dedim.

 

Üçüncüde bana “Seni benim yerime koymaya kâdir midir?” dedi, ben de korkumdan ağladım ve “Kâdirdir, kâdirdir, kâdirdir” dedim. Ve secdeye kapanıp Allahü tealaya hidayet nimetini benden almaması ve afiyetini üzerime daim kılsın diye dua ettim.”

 

İçinde bulduğumuz durum bizi gurur ve kibre götürmesin. Bulunduğumuz makam ve mevki bizi insanları hakir görmeye sebep olmasın.

 

İlmimiz bizi herkesten üstün görmeye itmesin. Ve dahi servet, güzellik gibi tüm dünyevi nimetler…

 

Ve şunu iyi bilelim ki: düşmez kalkmaz tek Allah'tır. Bugün sen bu durumda isen bil ki bu Allah'ın rahmetiyle hasıl olmuştur, sen hak ettin diye değil!
Bugün seni bu duruma getiren yarın seni beğenmediğin kişinin konumuna getirmeye, onu da senin konumuna getirmeye kadirdir.

 

Bunu böyle bil ve gereğince yaşa.

 

Rabbim cümlemizi kendisine layık kul, Habibi’ne layık ümmet eylesin…

Ninem diyor ki; Dervişlik olaydı taç ile hırka, ben de alırdım otuza kırka.