Kartopu

Bahar geliyor, savaşlar sona eriyor. "Havaların ısınmasıyla birlikte kartopu savaşları da sona eriyor" diye konuştu tarih uzmanı Fidayda Fiitarih. Ve devam etti; "Efem, ilk Kartopu Savaşı, kutuplarda kız meselsi yüzünden birbirine giren iki Eskimo klanı arasında yaşanmıştır. Taş yok sopa yok, buzdağı atmak külfetli, adamlar avuçlamış karı; sıkmış, top yapmış, patlatmış!.. Pislik yapılmadığı sürece kansız geçen bu savaş türü, zamanla tüm dünyaya yayılmış, yayılırken de eğlenceye dönüşmüştür. Hele hele de İstanbul gibi nadiren kar gören şehirlerde... O yüzdendir ki; sakallı bıyıklı koca adamlar bile gecenin üçünde perdeyi aralayıp kar tutmuş mu diye heyecanla bakar. Kar topu savaşları keyiflidir, zevklidir, her kar yağdığında yapılabilir. Hele de çocukken 'aşşa mahalle" ile yapılanları. Soğuğun eğlenceyle mutlu kombinasyonudur. Yaş sınırı yoktur; anaokuluna giden bebelerden emekli tiplere kadar herkes katılabilir. Mahalle çaplı bu savaşlar, Osmanlı torunlarının yakın mesafe, uzun menzil, parça tesirli atış, mancınık ve güreş alanındaki içgüdüsel yeteneklerini ortaya serer. Savaş esnasında beyaz giyinmek kamuflaj sağlar, kalın giyinmek darbeleri yumuşatır. Arabalar ise gelişigüzel savrulan kar toplarından korunmak adına stratejik açıdan önem taşır. Ama dikkat; evden kartopu getirmek yasaktır. Kartopunun içine taş, çakıl, buz, nükleer başlık gibi edevatlar koymak da kartopu savaşı kurallarına aykırıdır. Ayıptır, diş hekimleri de onaylamaz! Her şey bir yana kartopu savaşlarının insanlığa en büyük katkısı, kişileri tanıma fırsatı sunmasıdır. Sevdiceğinizin, eşinizin, dostunuzun, masum ifadeli komşunuzun... Tüm gücüyle kartopu atan dengesiz insanları, elinden gelse üzerinize çığ düşürecek kadar hırsa kapılanları, narin nazenin olup da kartopu oynarken canavarlaşan bayanları... En basitinden; sen karşındakine soğan kadar bir kartopu atarsın, o döner sana karpuz büyüklüğünde bir kartopuyla karşılık verir. Yahu insan hiç mi düşünmez 'gözüne, kulağına gelir, bir sakatlık çıkar' diye ibiş! Böylelerine cansız bomba niyetine kardan adam atılmalıdır ki bu, savaşı bitirecek hamledir. Ardından eve gidilir, kulak- burun- boğaz'daki ha bir de ceplerdeki karlar temizlenir, bahara kadar dışarı çıkılmaz. Zaten az kaldı bahara... Ni­nem diyor ki: Hediye köleleştirir, kamçı köpekleştirir