Ninem diyor ki

“Ah yalan dünya pıtraklı memleket, kimine kavun yedirir kimine kelek" derdi ninem. Ninem diyor ki’leri çok sevdiğinizi biliyorum hatta ‘bunları bir kitap hâline getirin’ taleplerinizi de sıkça alıyorum. Ufaktan hazırlamaya başladığımı bildiriyor hoşuma giden pek duyulmamış bilinmeyen atasözlerinden bir demet sunuyorum efem. Sizler de büyüklerinizden duyduğunuz ders niteliğindeki sözleri, atasözlerini paylaşırsanız seviniriz; teşekkürler, alkış, konfeti…

 

Görgülü kuşlar gördüğünü işler, görgüsüz kuşlar gör neler işler…

 

Yürek merhamet gördüğü yerde çiçeklenir…

 

Geline “kocan kötü” demişler, “Babamın evinde hiç yoktu” demiş.

 

Ne koydun avcuma, ne süreyim yüzüne.

 

Köpek neylesin takkeyi, tingilderken düşürür.

 

Karaya sabun, deliye öğüt neylesin.

 

Lahanayı yerken kıtır kıtır, sapına gelince “Mee”

 

Komşunu sev ama bahçe duvarını yıkma.

 

Alacağın bir iğne, çeliğinin okkasından sana ne!

 

Ekmek tabandan pişer, kadın kocadan şişer.

 

Gevşek tükürüğün sakala zararı vardır.

 

Kabı ayrı olanın tadı ayrı olur…

 

Lakırtıyla pilav pişse kellem kadar yağ benden.

 

Ne mal iledir, ne şal iledir, ululuk kemâl iledir.

 

Ödünç kedi fare tutmaz.

 

Acem peh pehe, Türk poh poha gelir.

 

At elin yük emanet, bizim ki ‘deh, çüş’ten ibaret.

 

Evini tavuk eşiyor, çalımı dağdan aşıyor…

 

Elden öz, kızılağacından köz, fındık dalından saz olmaz.

 

Ne umarsın bacından, bacın ölür acından.

 

Alma mazlumun ahını gökten indirir şahını.

 

Kimse bilmez şu dünyanın fendini, kime iyilik ettinse ondan kolla kendini.

 

Deveye “İnişi mi seversin, yokuşu mu?” demişler, “Düz yere kıran mı girdi?” demiş.

 

Son söz de benden gelsin;
Kim kimin ‘imtihanı’, kim kimin ‘mükâfatı’ bilemezsin…
Defterlerimiz dolarken değiyoruz birbirimize sadece…