Söz dinlemek gerek

Eskiler demiş ki;
İyi evladım var diye güvenme, evlendirmeden.
İyi komşum var diye güvenme, büyük derde düşmeden.
İyi arkadaşım var diye güvenme; başına bela gelmeden.
İyi eşim var diye güvenme, hastalanıp yatağa düşmeden.
İyi kardeşim var diye güvenme, araya maddiyat girmeden.
İyi mahsulüm var diye güvenme, ambarına buğday girmeden…
         ***
Eskiler der ki;
Arsıza yüz verme tepene çıkar.
Edepsize çok susma, sabrını yorar.
Cahile çok vefalı olma, bir pula satar.
Yol yordam bilmeyenle yola çıkma, istikametin şaşar!..
         ***
Hikmet ehli der ki;
Mutluluk modern zaman uydurmasıdır. Eskiler 'bahtiyar olmak' derlerdi, bahtıyla barışık olmak...
         ***
Şöhret; halkın sana verdiği değer.
İtibar; seçkinlerin sana verdiği değer
Haysiyet; senin sana verdiğin değer.
Şöhret ve itibarını sana verenler başkaları, isterlerse verdikleri gibi geri de alırlar.
Haysiyetine gelince, kimse onu senden alamaz, onu ancak sen kendin yitirirsin…
         ***
Bir ârif der ki;

İnsan kulağından zehirlenir,
Her duyduğuna inanma!..
         ***
Eflatun’a iki soru sormuşlar. Birincisi:

“İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan davranışları nedir?”
Eflatun şöyle cevap vermiş: “Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler. Ne var ki çocukluklarını özlerler…
Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler. Ama sağlıklarını geri almak için de para öderler…
Yarından endişe ederken bugünü unuturlar. Dolayısıyla ne bugünü ne de yarını yaşarlar…
Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar. Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler...”
Sıra gelmiş ikinci soruya: “Peki sen ne teklif ediyorsun?”

Bilge yine sıralamış:
“Kimseye kendinizi sevdirmeye kalkmayın! Yapılması gereken tek şey, sadece kendinizi sevilmeye bırakmaktır…
Önemli olan; hayatta en çok şeye sahip olmak değil, en az şeye ihtiyaç duymaktır.”

Ninem diyor ki; Umma ki küsmeyesin.