Kimi yurdum aydınları gidişattan endişe ederek, "Ya gen havuzumuzdan haşemalı çıkarsa!" gerilimi yaşayadursun bilim insanlarının derdi başkaydı. Tıkanmıştı! Gen havuzunun deliği diyorum, tıkanmıştı... DNA sarmalı mı, kodlama mı derken bir baktılar ki sebep bir yer beziydi... Hem de yırtık bir atletten! Eskiyenleri yer bezi yapmak, insanımızın genlerindeydi...
İşte toplumun kanayan yarası! Aman Allahım bu nasıl bir acı?!! Özene bezene aldığınız, başlarda giymeye kıyamadığınız, sonrasında onlarca anınızın tek şahidi güzelim tişörtünüz/kazağınız/eşofmanınız yer bezi olmuş! Temizlik adına onun bunun elinde hoyratça savrulmakta... Tamam kabul; ağı yırtılmış, ardı delinmiş, dizleri aşınmış, tersanelerine girilmiş falan olabilir... Ama... ama... fırkh... şimdi parkeleri, fayansları, tuvalet taşlarını yalamakta... Bir şairin dizeleri konar dilinin ucuna "Yere sürüldü yüzümüz, böyleymiş kara yazımız" fırkh...
Yapacak bir şey yok! Yer bezi olmak, eskiyen kıyafetlerin 'ev ekonomisi' adına toz bezi aşaması akabinde parçalanıp atılmadan önce yaşadıkları son evre!.. Miledaymış, İskoçbrayt'mış kralını da çıkarsalar Türkiye pazarında temizlikte adsız pazar lideri olmaya ilelebet devam edecektir bu yüzde yüz 'home made' temizlik ürünü.
"Nooluyo?" demeye kalmadan bi bakarsın ki en sevdiğin kıyafetin, yemiş cifi küvet ovalamakta. "Anneağ ne ettin?" desen "ayol gri olmuş artık o giyilir mi!" der, verir bezi eline sana sildirir... Olmadı, sırf seni ele güne rezil etmek için yırtar donunu dış camları siler!..
Evet sayın kardeşim, evet canım kardeşim, çok acı bir deneyimdir... Elini yıkarken banyonun kuytu köşesinde tişörtünün üzerindeki miki farenin çamaşır suyundan soluklaşmış gözleriyle karşılaşmak iç acıtır... Belki siz öyle hissetmezsiniz ama bana çok koyuyor. Asimetrisinden de failin onu hunharca kestiği anlaşılıyor...
Dediğim gibi; atletlerden çok iyi cam bezi, yünlülerden çok iyi halı silme bezi, çarşaflardan çok iyi kurulama bezi olduğundan kolay kolay terk edilmeyecek bu âdet. Ne yapalım, kendimizi teselli edecek şeyler bulalım. Fanilamızın yer bezi olduğunu mu gördük? Bu ebatlarımızın normal olduğunu gösterir. Dinsin bari biraz acım... Bir arkadaşınınkini mutfak penceresine perde yapmışlardı afedersin bacım...
Ezcümle, psikolojide böyle bir travmanın incelenmesi gerekmektedir! Zira bir yığın mağdur antidepresanlarla ayakta durmaktadır. Böyle topluluklar kurulmalı ve insanlar birbirlerine bu travmatik vakaları anlatmalı, acılar paylaşarak azaltılmalı... Annelerden bu vahşetin hesabı sorulmalı, Voltran oluşturulmalıııüühhüüüü...
Ninem diyor ki... Herkesin arşınına göre bez vermezler.