Benim işçim, benim esnafım, benim çiftçim ve benim hortumcum...

Ekonomi büyüyor mu? -Büyüyor.. Enflasyon düşüyor mu? -Düşüyor.. Ne var ki.. Birileri hâlâ "enflasyon ve gelir dağılımı" eksenli demagoji üretiyor. Popülist ve garibanist fanteziler, havada uçuşuyor. Şunu unutmayalım: Enflasyon oranı ne olursa olsun, nihaî olarak, bir "pastayı" paylaşıyoruz. Enflasyonun gerilemesi, her gelir grubu için "reel gelir artışı" anlamına gelmiyor, aynı oranda cebe yansımıyor. *** Düşük enflasyonla büyüyen bir ekonomide.. -Fiyatlar genel düzeyinde (TÜFE ve ÜFE) -Nispî fiyatlarda (tarımsal ürünler/sanayi ürünleri, ithal ürünler/yerli ürünler gibi farklı mal gruplarının fiyatlarındaki oransal değişmeler) -Reel ücretlerde ve gelirlerde ortaya çıkan iniş ve çıkışlar, birbirinden tamamen farklı kavramlar. Dolayısıyla, bunların birbirine karıştırılmaması, doğru yorumlanması çok önemli. *** Enflasyon ve büyüme rakamlarına burun kıvıranlara, bir kere daha hatırlatmak isteriz. Bu ülke yıllarca, "Enflasyon, ekonomik büyümenin katlanılması gereken bir bedelidir!" safsatası ile uyutuldu. Çift rakamlı yüksek enflasyon, bir hayat tarzına dönüştürüldü. Dahası.. Vaktiyle, "..benim işçim, benim esnafım, benim çiftçim ve benim hortumcum.." diyerek, ekonomiyi bir güzel kundaklamıştınız. Ankara mahreçli "negatif büyüme" rakamları, deprem sonrasında Kandilli Rasathanesi'nden gelen ürkütücü açıklamaları çağrıştırıyordu. Olup biten, özetle şöyleydi: -1990-2001 döneminde, ortalama büyüme % 3.2'ye gerilerken, ortalama enflasyon % 75'e tırmandı. - Ekonomi, 1994, 1999 ve 2001 yıllarında (sırasıyla-6.1,-6.4,-9.5 olmak üzere) üç defa negatif büyüdü. *** Netice itibariyle.. Ulusal ve küresel deneyim, şunu söylüyor: -Fiyat istikrarını ve finansal istikrarı göz ardı ederek, büyüme ve istihdam sağlayamazsınız. -Enflasyonist para ve maliye politikaları, ileride yeşermesi muhakkak krizlerin tohumunu ektikleri için, kendi hedeflerini telef eden "miyop" ve "kurnaz" politikalardır. Peki, ders aldık mı? Galiba, aldık!