Piyasalar kafayı çekmiş!

Her nedense... Hep böyle olur. Ne mi olur? *** ABD kaynaklı finansal krizde de aynı şeyleri yaşadık. Krizlerden önce, bir dizi uyarı gündeme gelir. Ne yazık ki, bunların tamamı, davulcu yellenmesine benzer; genellikle dikkate alınmaz. Kriz patladığında, insanların geçmişe ve geleceğe olan bakışı değişiverir. Daha önce düşünülmeyenler düşünülür. Bir başka ifadeyle, kriz, geçmişin doğrularının iflas ettiğini ve egemen olan saadet zincirinin çöktüğünü tescil eder. Netice itibariyle... Kriz, zalim bir öğretmendir; önce not verir, sonra öğretir! Nasıl mı? *** Başkan Bush, geçenlerde son derece ilginç bir tespitte bulundu. Başta New York Borsası olmak üzere, ABD finansal piyasalarını kastederek, Wall Street'in fazla içtiğini, sarhoş olduğunu, şimdilerde "akşamdan kalma" (hangover) diye bilinen pozisyona geçtiğini, hâlâ ayılamadığını söyledi. Dolayısıyla, Wall Street vecizelerine katkıda bulundu. *** İsterseniz, çok popüler olanlardan bir demet sunalım: * Borsada iki duygu, yoğun bir biçimde yaşanır; ümit ve korku. Ne var ki, korkmamız gerekirken, ümitleniriz; ümit etmemiz gerekirken korkarız. * Piyasanın düşüş zamanı geldiğinde, uyarı amacıyla zil çalınmaz. * Daha Büyük Aptal Teorisi'ne göre: Hisse senetleri, "gerçek değerleri" olduğu için satın alınmaz. Asıl sebep, sizden daha fazla para ödemeye hazır "daha aptal" birinin piyasada bulunmasıdır. * Zarar eden spekülatöre, yatırımcı denir. * Wall Street'in mezarlığı, kârını realize edemeden ölenlerle doludur. *** Sıkıldınız mı? FED eski Başkanı Alan Greenspan ile bitirelim. Greenspan, işin kolayını bulmuş. Vaziyet karıştığında, gazetecilere şöyle diyor: Eğer söylediklerimin yeterince açık olduğunu düşünüyorsanız, muhtemelen ne demek istediğimi anlamamışsınızdır!