Beşiktaş: SOS!

Parası pulu olmayan, bu yüzden doğru dürüst transfer yapamayan, "Beşiktaş'tan aldıklarını Beşiktaş'a karşı oynatamayan", mevsim başından beri teknik direktör krizi yaşayan bir Göztepe önünde, İstanbul'un siyah-beyazlı şampiyon adayından geçen yılki gibi "Yarım düzine gollü" rahat bir galibiyet bekleyenler büyük bir hayâl kırıklığı yaşadılar ve Beşiktaş'ın kötü futbolunu hayretle seyrettiler. İlk yarıda Göztepe defansının büyük hatalarıyla yakaladıkları dört net gol pozisyonundan iki gol çıkaran siyah-beyazlılar, karşılarında "moralsiz" Göztepe'den başka bir takım bulsalardı "Yürüyerek ve yardımlaşmasız futbol oynamanın bedelini" çok ağır öderlerdi. Ve bu Göztepe, Beşiktaş kalesi önünde her iki yarıda yakaladığı yüzde yüz gollük pozisyonlardan asgari ölçüde istifade ettiği halde Beşiktaş'ı çok zorladı. Beşiktaş'ta biraz Ahmet Dursun hariç iyi oynayan futbolcu yoktu. Ve sahanın en iyisi Göztepeli Raşit'i 90 dakika Beşiktaş defansı tutamadı. Buna karşılık "büyük" Sergen sahada attığı gol hariç, müsbet tek olumlu hareket yapmadı ve Lucescu ona 68 dakika nasıl tahammül etti anlayamadım. İlk yarıyı biraz da şansıyla 2-1 önde bitiren Beşiktaş, kötü futbolunu ikinci yarıda da sürdürünce Göztepe hakettiği beraberliği Zafer Biryol'un ayağından sağladı. Lucescu'nun ard arda değiştirdiği oyuncular da siyah-beyazlı ekibe beklediği tempoyu getirmedi. Ne var ki; Göztepeliler'in beraberliği koruma telaşları oyunu evsahibi takımın kalesinin önüne yığdı. Son dakikalarda Beşiktaş'ın bilinçsiz doldur - boşalt futbolu golü getirmeyince maç 2-2 beraberlikle bitti. İsmet Arzuman'ın yönetimini iyi bulmadım. Hele şeref tribünü önünde bir yardımcı hakem vardı ki; onun kaçırdığı ve bayrak kaldırmadığı ofsaytlar sonuca tesir edebilirdi. Son sözüm Göztepe seyircisine; maç boyu çok çirkin küfürlerle spora yine ihanet ettiler. İsmet Arzuman duymadı, şeref tribünündeki mülkî erkân duymadı, Göztepeli yöneticiler duymadı; ben iğrendim!...