Fenerbahçe Türkiye'de yok

BENİM YILDIZIM Kezman'a santrforluk dersi veren Manisasporlu Rafael'di. ------------------------------------------- Fenerbahçe, Manisa'ya büyük bir güvenle favori olarak gelmişti. Avrupa Kupaları'ndaki süksesini lige de yansıtarak Türkiye'de de iddialı ve taraftarlarına ümit veren bir takım olduğunu göstermek istiyordu. Buna karşılık Manisaspor, kısa bir süre içinde önce Vestel depremini, sonra yönetim depremini ve hafta içinde de Holosko depremini üst üste yaşayarak sahaya çıkmıştı. Kolu kanadı kırıktı ve tribündeki taraftarlarının bile morali bozuktu. Bu olay içinde başladı karşılaşma ve Fenerbahçe'nin erken golü de gelince her şey maç öncesi tahminlere uygun bir şekilde devam edip bitecek zannedildi. Ne var ki, Manisasporlular beklenmedik bir direniş gösterdiler ve durarak oynamaya başlayan Fenerbahçe'nin orta saha ve özellikle defans zaafiyetinden faydalanarak oyunda dengeyi kurdular ve çok geçmeden de sarı-lacivertli defansın art arda yaptığı hatalarla Şener'in ayağından şık bir gol atarak beraberliği sağladılar. Alex'in üzerine Ümit'in kurduğu baskı yüzünden sarı-lacivertlilerin oyun kuruculuğunu üstlenen Deivid'in gayretleri, Kezman'ın çabalamalarına rağmen beklenen hata yapamamasıyla gole dönük bir fayda sağlamadı. Baskılı göründüğü devrenin son dakikalarında da gol gelmeyince Manisaspor'un ikinci yarıya da direnerek ve maça ortak olarak başlamasına engel olunamadı. Fenerbahçe'nin durgun futbolu ikinci yarıda da devam etti ve Zico'nun oyuncu değiştirmekte çok geç kalması yüzünden tek başına Manisa defansı içinde ezilen Kezman, saha içinde de tribünlerde de çok tartışılan bir ayağa basma faulüyle kırmızı kart görünce oyun tam bir karambole girdi. Zico, 87. dakikadan itibaren son kozlarını oynarken, Manisasporlular da daha fazla golü düşünmeye başladılar. Bu hava içinde uzatma dakikalarına girildi ve iki taraf da gol atamayınca puanlar paylaşıldı.