Trabzonspor neden hoşça kalmadı?

Trabzonspor yönetilemiyor… Bakınız “iyi yönetilmiyor” demiyorum; YÖ - NE - Tİ - LE - Mİ - YOR” diyorum…

 

Bir zamanlar, puan cetvellerine “İstanbul’un üç büyüklerine ‘büyük fark atarak’ şampiyonluk kupalarına uzanan, Süper Kupaları alan Trabzonspor’u “bu duruma düşürenler” utansın!..

 

“Bu” durum; “Ligin 12. haftası, Trabzonspor düşme hattına 2 puan uzaklıkta; liderden 19 puan geride ve 13’üncülükte!..”

 

Neden; anlatmaya başlayalım:

 

Sezon başı, “transferi yapan” teknik direktör kim?

 

Trabzonspor’u Süper Lig şampiyonu yapan, Süper Kupa kazandıran Abdullah Avcı…

 

İşte, Avcı’nın “Trabzonspor” yıllarının özeti:

 

“10 Kasım 2020’de Trabzonspor ile 2,5 yıllık sözleşme imzaladı. 27 Ocak 2021’de Trabzonspor ile 2020 Türkiye Süper Kupası’nı kazandı. 30 Nisan 2022 tarihinde Antalyaspor ile 2-2 berabere kalarak 2021-2022 sezonunun bitimine üç hafta kala Süper Lig şampiyonluğunu kazandı. Ayrıca 30 Temmuz 2022 tarihinde Sivasspor ile oynanan Süper Kupa maçında da galip gelerek kupayı kazandı. 7 Mart 2023 tarihinde Trabzonspor teknik direktörlük görevinden istifa etti. 12 Ekim 2023’te yeniden göreve getirildi ve de 31 Ağustos 2024 tarihinde sözleşmesi karşılıklı olarak feshedildi.”

 

Nihayetinde Abdullah Avcı’nın yerine Beşiktaş’a, “arkadaşı” başkan Ahmet Nur Çebi ile el ele “en kötü yıllarını” yaşatan ve de A Millî Takım’ı “Uluslar Ligi’nde küme düşüren” Şenol Güneş getirildi.
Ah şu, “lobi, dost, arkadaş, sosyal medya ve tribün baskıları…” 

 

İşte, “dışarıdan gelen baskılara boyun eğen” ve de “yönetilemeyen” bir kulüp; sonuç ortada!..
Ne dedi, kulüp; “Şirketimiz ile profesyonel futbol takımı teknik direktörümüz Abdullah Mucib Avcı arasındaki 30.06.2025 bitiş tarihli teknik adam sözleşmesi yapılan görüşmeler neticesinde karşılıklı olarak feshedilmiştir. Yapılan anlaşmaya göre, Sayın Avcı sözleşme kapsamındaki alacaklarının yarısından feragat etmiştir.”

 

Ve ne dedi hoca; “Pedro, Batagov, Cham, Cihan, Dragus transferleri, önümüzdeki üç yıl için bu takımın iskeletini oluşturacak, çok dikkatli ve titiz bir anlayışla gerçekleştirildi. Mevcut kadro, millî takımlara tam 10 oyuncu vermiş, yüksek kalitede bir organizasyonun ürünü. Onlara iyi bakın. Yazarken kendim de farkındayım, şu an hayal kırıklıkları ve alınan erken sonuçlar, doğruların önüne geçiyor çünkü bu bir geç hasat. Yine de yazmak boynumun borcu. Bugün, bu güzel şehirden ayrılıyorum ve bu renkler, bana yaşattığı en güzel duygularla birlikte benimle geliyor. Hoşça kal Trabzon.”

 

Ne yazık ki, “hoşça kalmadı” Trabzon; zira gitmesi gerekenler, “hâlâ başta” ve sen yoksun, Abdullah Hoca!..