TRT Genel Müdürü'ne açık mektup!..

Yooo, "yazımın bu başlığını görünce", sakın ola ki TRT Spor Servisi'ndeki arkadaşlarım, uzun yıllardan beri, "sadece spor yazdığım" bu sütunlarda, "Onları, Genel Müdürlerine şikayet edeceğimi" sanmasınlar!..

Bugün, gazetedeki müdürlerimin izni ile ve de "çok istisnai olarak" Uluçmarket'in bir bölümünü "spor dışı" bir konuya ayıracağım ve de TRT'nin Sayın Genel Müdürü'ne bir mesaj ileteceğim.

Ben bir "Türk Sanat Müziği hastasıyımdır"; evimdeki mobil radyo gibi, arabamın radyosunda da sabitlenen "ilk ve öncelikli" kanal, "TRT Nağmedir" ve vasıtayı ben kullanıyorsam" hep açıktır.

Son birkaç yıldır, "TRT Nağme mikrofonlarında değişik bir şeyler olmaya başladı", ben de yazmaya karar verdim:

Sayın Genel Müdürüm, 

1 - TRT Nağme, bir müzik kanalı, ama "bu kanalda konuşmalar, sohbetler" giderek daha çok zaman almaya başladı. Elbette, şarkılar, makamları, bestekârları, güfte yazarları konusunda verilen bilgilere kimsenin sözü olamaz, şarkıları söyleyen sanatçıların, saz sanatçılarının ve koro şeflerinin tanıtılması için yapılan açıklamalara da...

Ama "bu sınır" öylesine aşılıyor ve "öyle gereksiz, öyle lüzumsuz, hatta müzik dışı konuşmalar yapılıyor" ki, insanın sabrı taşıyor.

Hele hele "sanatçılarla, davet edilen bestecilerle yapılan söyleşiler", zaman zaman öylesine "senli-benli, kah kah kah,  kih kih kihli" ev sohbetlerine dönüyor ki, kulaklarıma inanamıyorum. 

Elbette sunucu ile sanatçı arkadaş olabilirler, samimi de olabilirler, ama Itrilerin, Dede Efendilerin, Hacı Arif Beylerin, Sadettin Kaynakların, Yesari Asımların, Münir Nurettinlerin, Avni Anılların eserlerinin arasına "o eserlere yakışmayacak 'böyle' laubalilik sınırını zorlayan sohbetlerin girmesi" bilmem  ki, Türk Sanat Musiki'sine olan saygımızı yaralamıyor mu?..

2 - Dahası da var; son aylarda "bu sohbetlerin bir bölümü sanatçının çıkardığı CD'ye ayrılıyor" ve de "Öv Allah öv"; bu konu, elbette bizleri, yani dinleyicileri düşündürüyor ama, "asıl", Rekabet Kurulu ne düşünür, acaba?..

3 - Artık çoğunu ezberledim;  programa telefonla bağlanan ya da mesaj atan insanlarımızın önemli bir bölümünü "ismen" tanır olduk; Denizli'den kim, Kastamonu'dan kim, İzmir'den kim, oradan kim, buradan kim!.. Hep aynı övgüler, hep aynı mesajlar; karşılıklı aynı muhabbetler; hele bazılarına şarkı söyletmeler, şiir okutmalarla bu muhabbetler "öylesine uzatılıyor" ki, tahammül sınırlarını da aşıyor!..

4 - Bir başka konu da, "bazı" programların isimleri, yani zarfları ile mazruflarının yani içindekilerin uyuşmaması!..

Mesela "Akşamın Neşesi" programları; işinizden çıkmışsınız, günün sıkıntılı, stresli saatlerini unutmak için basıyorsunuz TRT Nağme'nin tuşuna, "Akşam Neşesi'nde birkaç keyifli, neşeli şarkı ile o yorgunluğu unutmak, stresi atmak niyetindesiniz"; çok zaman art arda "öyle" şarkılar söyleniyor ki, "yorgunluğunuza yorgunluk, stresinize stres, neşesizliğinize neşesizlik, keyifsizliğinize, keyifsizlik" katıyor; yok kara sevda, yok ayrılık, yok acı, yok keder, yok ölüm, yok yas!.. Doğrusu ya, "böyle" bir programa alınan çok şarkının güftesi, insanlara "Bu nasıl bir Akşamın Neşesi" dedirtecek cinsten!..

İşte, "bunlar olunca" da, zaman zaman oto radyomun TRT Nağme kanalının yanındaki tuşuna basıyorum ve "İzmir merkezli ve de özel" bir başka Türk Sanat Müziği Kanalı'na zaping yapıyorum; yola "öyle" devam!..

İşte Sayın Genel Müdürüm, maruzatım bu kadar, değerli vaktinizi aldığım için özür dilerim.