Bernabeu Gecesi'nden "çok az umudum olduğunu" yazmıştım! Büyük çoğunluk "Aslanlar" edebiyatı yaparken!. Şimdi de "utandım" diyorum! Çoğunluk "Aslanlar görevini yaptı" övgüleri yağdırırken!. Utandım... Utandım...Utandım... Kaptan Bülent'ten... Okan'dan... Büyük ve Küçük Emre'lerden... Hasan'dan utandım!. "Onurlu bir sonu" ellerinin tersiyle ittiler!. Onlarca TV canlı, onlarca TV banttan bu büyük maçı bütün dünyaya yayarken, "sporu unuttular, sporcu olduklarını unuttular, sportmenliği unuttular, Türk futbolunu temsil ettiklerini unuttular, Galatasaray Kulübü'nün formasını taşıdıklarını unuttular!." "Onurlu bir oyunla, onurlu bir sonuçlar, onurlu bir yenilgiyle, çok büyük işler yaptıkları Avrupa Kupaları'na veda etmek yerine", çirkini, hem de "çok çirkini tercih ettiler!" Bütün bir dünyaya kendilerini de, Galatasaray'ı da rezil ettiler!. Hani, "benim futbolcum" böyle maçlara alışıktı? Hani, benim futbolcum Leeds'te bile "soğukkanlı" olabilmişti? Bu yönetim ne yapar Allah aşkına? Ya Lucescu? Formda olmayan bir Ahmet'in ya da Vedat'ın bile "solda oynayacak" Fatih'ten faydalı olabileceğini anlayamayan, üstelik "sağda fırtına gibi esebilecek bir Fatih'ten de Galatasaray'ı mahrum bırakacağını göremeyen", hele hele Capone'nin oynayamayacağı anlaşıldığında bile "bunları düşünemeyen", sonra da maç bitiminde "suçu hakeme yüklemeye kalkarak", Bülent'in, Emre'lerin, Okan'ın, Hasan'ın, maç içinde yaptıklarının üzerine tüy diken bir hocaya ne demeli, bilmem ki! Görüldü ki, Galatasaraylı futbolcular "Real'i kafalarında eleyememişler. Eleneceklerinin bilinci içinde, maç öncesi serinkanlı görünmüşler!." Görüldü ki; maça, "mağlubiyeti hazmedememenin bütün çirkin tepkilerini ortaya koyacak kadar" kötü hazırlanmışlar!. Aylardan beri "Bu takıma Doktor Burhan Uslu'dan daha çok bir psikolog gerek" diye bar bar bağırıyoruz; aldıran yok! Geçen günlerden birinde, bir kafede Galatasaray'ın lig maçlarından birini seyrederken, adamın biri espri yapmaya kalkmıştı: "Türkiye'de deli dana virüsü kapmış canlı var mı diye araştırılıyor! Bu takıma bir baksınlar, birkaç tane örnek bulacaklar!." Kendisine çok kızmıştım. Zaten Galatasaraylı taraftarlar da tepki koyunca, adam yaka paça kafeden atılmıştı! Bernabeu Gecesi maçını seyrederken, birden "olay aklıma geldi" ve kendi kendime dedim ki: "Acaba kafeden yaka paça atılan adama çok mu haksızlık edildi?" Galatasaraylı futbolcular "Bernabeu Gecesi'ndeki çirkinliğe" bir anda gelmediler! Adım adım geldiler; "yönetim" de, "hocalar" da "bu çirkin çizgiyi" seyredip durdular! İş çığrından çıktı! Bütün dünya, rezaleti gördü! Ben utandım; inanıyorum ki, "sporu sporu olarak kabul eden" milyonlarca Türk de utanmıştır! Yazık oldu! Ve de "böyle olmamalıydı!" "Türkler elendi ama bir büyük gibi elendi" dedirtmeliydik; olmadı!