"Elveda can kardeşim, sırdaşım, arkadaşım..."

A -
A +
Şu cümlelerle bitiyordu Aylin'in bana yazdıkları:
Ne olursun dikkat et! Erkek milletine itimat edip teslim olma! Kendi menfaatinden maada bir şey düşünmüyorlar onlar. Tuzaklarına düşürdüklerini, gözünün yaşına bakmadan, bozuk para gibi harcıyorlar! ‘Aşk’ dolu süslü cümleler, yalvarıp yakarmalar, ağlayıp inlemeler, şiirler yazıp şarkı bestelemeler istediklerini alana kadardır. Sonrasını zaten sen de görürsün.
Ellerim titriyor daha fazla yazamıyorum. Gittikçe kuvvetim azalıyor, nefesim daralıyor, sanki son dakikalarım. Peşim sıra ağlama. Sadece kendini kurtar yeter. Bir de cebimdeki paraları uygun gördüğün yerlere, fakir fukaraya ver. Sağlığımda beceremedim bari vefatımda işe yarasın!
Günahlarım dağlar kadar, yalnız pişmanlığım daha fazla. Cenâb-ı Allah belki affeder.
Elveda can kardeşim, sırdaşım, tek arkadaşım!
Ebediyen elveda, elveda!
Seni çok seven arkadaşın Aylin.
          ***
Acep sıra kime gelmiş?
Şimşek gibi çakar ölüm,
Püfür püfür esen yelmiş,
Dilediğin biçer ölüm.
 
Sanki bir ağırlık çöker,
Evi yıkar, beli büker,
Herkes ektiğini biçer,
Var gücüyle ezer ölüm.
 
Döktürür yemeği, aşı,
Akıtır gözlerden yaşı,
Atar taşı, yarar başı,
Aramızda gezer ölüm.
 
Acımaz yaşlıya gence,
Bilinmez hangisi önce,
Birini kabre gömünce,
Yenisini arar ölüm.
 
Hoca der, yıkılsın gurur!
Eceli pusuda durur,
Ummadığın zaman vurur,
Seni beni üzer ölüm.
               ***
   AĞLAMAK İLAÇ MI?
Hanya'da,
Konya'da,
Hepsi de bu dünyada,
İster zengin, fakir ol ya da,
Ne ev sahibiyim ben, ne de kiracı.
Arkadaş tarafından darbe yemek çok acı!
Hem de sancı üstüne sancı!
Ey hancı!
Ben kervancı!
Yol ne zaman bitecek bacı?
Sadece bir ömürlük misafirim,
Habersiz gelir, yine öyle giderim!
Gülüp söylesem de geçmez kederim.
Doğduğum saat belli,
İster yüz yaşa ister yüz elli.
Öleceğim saat belirsiz.
Bunu zaten bilirsiniz!
Kalbim kıymet bilene emanet,
Gerisi Rabbime teslimiyet.
Asıl olan İSLÂMİYET!
Orta yol, emniyet!
İlla güzel NİYET!
 
Aylin’in yazdıklarını kaç defa okuduğumu hatırlamıyorum. Ölüme giden yolda son durak olarak tercih ettiği, itinayla seçtiği evimde:
“Jale Kardeşim! Aman dikkatli ol! Bu erkek milletine sırtını dönme, tam teslim olma!” diye yalvarırcasına tembihte bulunması, Tanju’dan yana bir şeyler duyduğundan mıydı, yoksa kendi yaşadıklarından hareketle mi, bütün erkekleri aynı kefeye koyup öyle bir neticeye varmıştı? Tam anlamasam da bana fena tesir etmiş, bütün ümitlerimi de yıkmıştı. Zaten diken üstündeydim, diğer bir ifadeyle teyakkuzda duruyordum, şimdiyse alarma geçtim hepten.
DEVAMI YARIN
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.