"En emin sığınağımız en sakin limanımız senin kucağın anne"

Yetememe, yetişememe, sıkışmışlık, yalnızlık, insanları mesut ve bahtiyar edebilme çabası ve hayal kırıklığı ile dolu bir kadının dile getiremediği hislerine tercüman olan hayatımı yazmam lazım geldiğini düşünürken çocuklarımın kucağıma bıraktıkları bir pembe zarf ve kırmızı bir dal gülle kendime geldim. Meğer “Anneler Günü”ymüş de haberim yokmuş. “Tanju bende akıl mı bıraktı?” dedim, can evlatlarımın benim için yazdıklarını okumaya başladım. Gel de bu güzelliklerde eriyip buharlaşma!

 

Canlarım neler yazmıştı neler?

 

Bütün anneleri temsilen bir tanecik annemize muhabbet ve hürmetlerimizle:

 

 

 

Ana başta taç imiş,

 

Her derde ilaç imiş.

 

Bir insan pir olsa da...

 

Anaya muhtaç imiş.

 

 

 

İlk vatan, millet, din imân muhabbetini gönlümüze, görünmez bir elle nakış nakış işleyen ANNELERİMİZİ unutmak mümkün değil. Onlar kalbimizin en müstesna köşesinde hep varlar, var olacaklardır da...

 

Bütün anneleri temsilen GÜZEL ANNEMİZE;

 

Bir günümüzde değil her günümüzdesin. Annemiz olman dünyadaki en büyük şansımız, iyi ki varsın. Anneler Günümüz mübarek olsun.

 

Bu kısa hayatımızda şunu iyi anladık; dünyadaki en emin sığınağımız, en sakin limanımız senin kucağın. Seni seviyoruz bütün kalbimizle.

 

 

 

Sen olmasan,

 

Muhabbetle dolmasan,

 

Yerine neyi koyardık?

 

Biz kimden duyardık?

 

“Yavrum” kelimesini.

 

“Canım” demesini...

 

Evimiz senle dolu,

 

Hepimizin sağ kolu.

 

Anneciğim çok özel;

 

Sokaklar niçin güzel?

 

Sana dönüşü var diye.

 

Bu mektubumuz hediye.

 

 

 

Anneler her yerde kıymetli olduğu kadar da baş tacımız. Bizim annemiz ise evimizin direği, gönlümüzün sultanı, babamızın meleği, annelerin en şirini ve de en güzeli.

 

Her şeyden önce annelerimiz, hayatımızın ışığıdır, en itimat edilir rehber, hakiki mânâda arkadaş, bulunmaz muallime, mütehassıs tabip, yaralarımıza merhem, hastalıklarımıza derman, cana can katanımızdır. Bütün hayatımızın kapılarını açabilen tek altın anahtarıdır. Bu durumlarından dolayı bütün anneler, inancımız, ananelerimiz, tarihimiz ve edebiyatımız içinde çok hususi vasıflara ve makamlara erişmişlerdir haklı olarak.

 

Karşılıksız sevginin, uçsuz bucaksız şefkatin, sınırsız merhametin ve muhabbetin timsali olan annelerimizin ayakları altına Cennetler serilmiş, fedakârlıkları, çileleri ile gönlümüze taht kurmuş annelerimiz, hepimiz için paha biçilmezdir ve pek kıymetlidir.

 

 

 

Derde düşsem acı çeksem,

 

Hasta olsam inilesem,

 

Ben derdime yanar olsam,

 

Deva nedir bilemesem.

 

 

 

Ağlar ise anam ağlar,

 

Gerisi yalandan ağlar!

 

Sen ağlama anacığım

 

Sesin yüreğimi dağlar!

 

 

 

Âşık olsam yola düşsem,

 

Gece gündüz hep dolaşsam,

 

Gurbet ilde garip kalsam,

 

Bir gün gelip canım versem!

 

 

 

Uzun lafa ne hacet. Şu birkaç kıta annelerimizin hayatımız için ne mânâ ifade ettiğini ne güzel dile getirmektedir. DEVAMI YARIN