Barış kelebeğinin kanat etkisi

İşitmiş olmalısınız; hani derler ya, okyanusta kanat çırpan bir kelebeğin havayı dalgalandırması, dünyanın öbür ucunda rüzgârlara dönüşür... 

Barış için çaba sarfedenlerin bunu unutmamaları gerekir. Alınacak her sağduyulu karar, bu topraklara kalıcı fayda olarak dönecektir. 

Savaş kolay, kurşun sıkmak, el sıkmaktan kolaydır. Savaşta öfkeler öne çıkar. Barışta tahammül, sabır, fedakârlık vardır. Savaşta kan akar. Barış, ya kan akmasın diye yapılır veya akan kanı durdurmak için. Geçmiş dönem harblerinde bile çarpışma son çaredir.

Türkiye, Türkler ve Kürtler veya devlet ve terör örgütü....denklem nasıl ve kiminle kurulmuş olursa olsun ilk defa bu denli sıcak bir ümit yakalandı. Toplumun kahir ekseriyeti bu ümide destek vermekte. Zira terör veya düşük yoğunluklu savaş, herkesi yordu. İsteniyor ki artık ne analar-babalar ağlasın ve ne de gençler ölsün. 

Aslında getirilmek istenen o barış, halkın arasında hep vardı. Halk bağrına taş bastı fakat komşusunun evini, dükkânını, mahallesini basmadı. Örgütle vatandaş aynı tarafa konmadı. Türkiye'nin bir bölgesinde yerine göre en dehşet verici şekilde terör yaşandı fakat Türkiye'nin bir karış toprağında bile -şükürler olsun ki- iç harp olmadı. Şimdi kurulmak istenen barış, esas itibariyle barışın temeli var olduğu için yapılabilmekte. İç harp felaketi için dünkü Irak ve bilhassa bugünkü Suriye hatırlanırsa ne demek istediğimiz daha iyi anlaşılır. 

Bu toprakların barışa mutlak ihtiyacı var. Ülke, iki asır aradan sonra bir büyük ve tarihî gelişimi yakalamış vaziyette. Onun derin ve şümullü olabilmesi, bu barış sürecinin hayata geçmesiyle mümkündür. Savaş ekonomisine harcanan milyarlar, kalkınma ekonomisine gidecek, bu da yeni iş, daha çok aş ve daha huzurlu Türkiye demek olacaktır. 

Şu gerçeğin farkında olmalı: 

1984-2012 yılları arasında terör sebebiyle verilen insan kaybı, Trablusgarb, Balkan, İstiklal, Kore ve Kıbrıs harplerindeki kayıplarımızın toplamından fazladır. Bütün İstiklal Harbindeki şehit sayımız, bu kanlı terör yüzünden verilen insan kaybının üçte ikisi kadardır. 

Samimi olunursa barış rüzgârı esecektir. Ucuz kahramanlıklara, basit çıkarlara tenezzül edilirse önce ifadeler sertleşir, sonra yumruklar sıkılır, kısa süre sonra yine tetikler çekilir. Türk'le Kürd'ün kucaklaşması bizlerin hasreti, düveli muazzama denilen emperyalizmin ise korkusudur. Dış oyunlara alet olarak veya beceriksizliği sebebiyle süreci zorlaştıran veya imkânsız kılan, tarihin önünde hesap veremez.

Sürecin sivil anayasa yapılmasındaki sürüncemeye düşmemesi gerekir. Unutmamalı ki barış, sivil bir tasarruftur.