Biz niye istemiyoruz?

Birleşmiş Milletler, ilk ânda bütün dünya devletlerinin eşit haklara sahip olduğu bir teşkilat intibaı vermekte ise de gerçek böyle değil. BM, 5'li patronaj altındadır. Bu devletler, Çin, Rusya, Fransa, İngiltere ve ABD. Bu 5'li BM Güvenlik Konseyi'nin Daimi Üyesi'dir. O da ne? denirse, "imtiyazlılar" diye tarif edilebilir. Teşkilatın bütün üyeleri, herhangi bir konuda ittifak ederek bir karar alsalar dahi bu 5 üyeden biri red/veto ettiğinde o karar düşmektedir. Keyfiyet böyle olduğundan İsrail oldum olası kınanmamakta, ABD'nin Irak'ta yaptıkları BM gündemine dahi gelmemektedir. O halde büyük devletliğe niyetlenen herkes için hedef, 200 üyeden biri olmak değil, GK daimi üyesi olmaktır. Onun için Japonya, Almanya ve İtalya BM'den Güvenlik Konseyi'nde daimi üyelik istemekteler. Peki, bu devletler daimi üyelik istiyorsa Türkiye neden istemiyor? Eğer bazı devletlerin karşı çıkacağından endişe ediliyorsa aynı durum Japonya için de mevzubahis. Çin, Japonya'yla eşit statüye gelmeye razı değil. İtalya ve Almanya ise ABD'ye Irak'ta verdikleri desteğin parsasını toplama arzusunda. Böyle bir istek kabul görür mü? Mücadeleye bağlı. AB için nasıl ter döküyorsak bu üyelik için de yorulmalıyız. Nitekim haberlere göre GK üye sayısı 15'ten 24'e çıkacak, bazı ülkelere "yarı daimi ülke" sıfatı verilecekmiş. Bu sıfata layık görülenler arasında daimi üye talebindekilerden başka Brezilya, Hindistan ve Güney Afrika da bulunuyor. Tabiî önce yarım, sonra tam gelir. Bunlar yaşanırken Türkiye'nin adı geçmemekte. "21. Yüzyıl Türk asrı olacak" sözü başımıza açılan iki krizle tarihe mi gömüldü? Artık öyle bir niyet, iddia ve projemiz yok mu? BM'nin yeniden yapılanması şart. Layık olduğumuz mevkide olabilmemiz için yeniden yapılanmayı zorlayanlar arasında bulunmalıyız. Bugün konuşulan bu konunun hayata geçmesi uzunca bir zaman alır. Fikir, devlet hayatına dairdir. Unutulmasın, daimi üyelik isteyenlerin kalbinin derinliğinde İkinci Süpergüç boşluğunu doldurma ideali yatmaktadır. AB için yarım asırdır mücadele vermekteyiz. Daimi üyeliğin AB'den geri kalır yanı yoktur.