Bu savaş bitmez

Rusya Federasyonu-Gürcistan Harbi, belki bölge ve strateji uzmanları için sürpriz olmadı ama geniş kitleler, böyle bir çatışma beklemiyordu. Önce Gürcistan, muhtar/otonom cumhuriyet olan Güney Osetya bölgesine tedip etmek/terbiye vermek maksadıyla girdi. Osetya, zaten Moskova'ya güvendiği için Tiflis'e dikleniyordu. Putin, bu güveni boşa çıkarmadı. Şaakaşvili'ye "terbiye öyle verilmez, böyle verilir" dercesine Gürcistan'ı çok fena sarstı... Neticede 2 binden fazla sivil öldü. Haneler yıkıldı. İnsanlar sakat kaldı. Gerek Osetya, gerekse Gürcistan'da çok gözyaşları döküldü. Kim kazandı, kim kaybetti? 6 gün süren bu harp veya harp gösterisinde kim kazandı? Şüphesiz ki Rusya. Şüphesiz ki Putin. Vladimir Putin, mahallenin ceketi omuzunda kabadayısı edasıyla postasını attı. ABD, AB, Türkiye, ihtilafa müdahil olmadılar. Olsalardı yangın çok büyüyecekti. 3. kişi sıfatıyla Fransa, ateşkese katkı sağladı. Ancak... Ancak, yer altı zenginlikleri oldukça, borular ve yollar buralarda buluşup dağıldıkça, ülkeler Kafkaslardan geçmek zorunda kaldıkça, Rusya süper güç olma idealini terk etmedikçe, Ermenistan Azeri işgalini bitirip Türkiye ile dost olmadıkça. Rus ırkı, Çar Deli Petro'nun Vasiyetnamesine kutsal belge muamelesi yaparak kafalarda sıcak denizlere inme fikri yaşadıkça... Bu savaş bitmez. Bölgede en hassas durumda olan Türkiye'dir. Kafkaslar Türkiye için tuzaktır. Bir kere beyaz tuzağa düşüp 90 bin şehit verdik. Bu defa -hamd olsun ki- sıcak tuzağa düşmedik. Ankara, diplomatik taarruzlarla dört koldan saldırmalıdır. Savaş birkaç gün veya birkaç hafta sürebilir. Bu meydanı ilgilendirir. Sonrası hep devam eder tâ ki kesin barışa kadar. Ancak bölge, coğrafi, tarihî, iktisadi ve demografik yapı itibariyle öylesine girift ve netameli ki kalıcı barış sanki mümkün değil. Asırların niyeti, asırların ihtilafı, asırların tuzağı. Kafkas meselesi budur. Bu meseleyi çözecek adam tarihe altın harflerle yazılacaktır...