CAHİLİYYE DEVRİ ERKEKLERİ

Hulefa-i Raşidinin dört büyük zirve isminden ikincisi Halife Ömer'ül Faruk Hazretleri der ki: "Cahiliyye döneminden bir hâtıram aklıma geldiğinde gülerim, bir hâtıram aklıma geldiğinde de ağlarım. Un helvasından putlar yapar, onları mâbud sayar, acıkınca da yerdik; bunu hatırladıkça gülerim. Ağladığıma gelince: Kızımı diri diri toprağa gömüyordum; bîgünah yavrumu çukura atmıştım, daha toprak üstünü örtmemişti, bu esnada sakalıma toprak gelmiş; kızım o vaziyette iken 'babacığım sakalın toprak olmuş!' diyerek eliyle temizledi, fakat ben, onu gömmeye devam ettim; bu hadise hatırıma gelince de ağlarım..."
Vahiy Medeniyeti'ne iyi olmayan nazarlarla bakan, pozitivist, laikçi, maddeci ve ateistler, Sevgili Peygamberimizin, cümle ümmetin validesi olan eşlerinin sayılarını hep sorguladılar ama hiç bir zaman o Merhamet Peygamberi'nin eşlerine nasıl davrandıklarını konuşmadılar. O, Peygamberler Peygamberi olduğu halde gerektiğinde evini süpürdü, su taşıdı, çarşıdan ihtiyaçları alıp getirdi, serzenişleri olduğunda sustu, tebessüm etti ve gönüllerini aldı.
Kızları Hazreti Fatıma'ya olan sevgileri, şefkatleri ve teveccühleriyse bir aşk destanıdır.
Peygamberimiz, sadakat zirvesi mümtaz eshabına ve onların şahsında kıyamete dek gelecek bütün ümmete İslam ahlâkını hayatlarıyla, dilleriyle ve halleriyle göstermişlerdir. Öz evladını diri diri toprağa gömerken kalbinden acıma hissi geçmeyen Hattaboğlu Ömer'e İslamla şereflenince pişmanlık gözyaşı döktüren sebep bu ahlâktır.
Mazide, halde ve atide; dünde, bugünde ve yarında insan, İslâm ahlâkını yaşadıkça insan, ondan uzaklaştıkça da tehlikeli bir varlık olmaktadır.
Bugün Türkiye dahil İslam âleminin kaybettiği en büyük değerlerden biri kul hakkıdır. Kul hakkı hukuki bir kavramdır. Malumdur ki hukuk, "haklar" demektir. Kul hakkı, eşler arasında nikâh akdiyle başlar mezara kadar devam eder. Çocuklar için doğumlarıyla başlar ve yetişkin yaşa gelinceye kadar devam eder. Karı-koca olarak eşlerin hakkı vardır, ebeveyn-çocuk hakkı vardır, komşu hakkı vardır, işçi işveren hakkı vardır, alışverişte hak vardır, ibadet hakkı vardır, ilim öğrenme hakkı vardır, hoca hakkı vardır, miras hakkı vardır vs vs...
Vahiy Medeniyetinin bir manzumesi olan İslam ahlakından ya hiç haberi olmayan veya ondan kopmuş olanlar, sadece kadına, kıza, eşe haşin davranmamakta, sadece onların hakkına tecavüz etmemekte, nefsin emrindeki huylarını, iş hayatından komşuluğa kadar her kademede icra etmekteler.
Son senelerde cemiyetimizi daha doğrusu bütün insanlığı tehdit eden felaketlerle karşı karşıyayız. Boşanmaların çığ gibi artması, nikâhsız hayatlar, cinayet, alkol, uyuşturucu alışkanlıklarının küçük yaşlara doğru seyretmesi, savaşlar ve zulüm. Kadını aşağılama, ötekileştirme, ona eziyet etme, ezme, trafikte taciz etme, katletme. Bütünün parçalarından biridir. Kadına el kaldırma ne kadar çirkinse onun vücudunun sinemada, tv'de, internette, gazete ve dergilerde bir satış malzemesi olarak kullanılması da o kadar çirkindir, adi istismardır.
Kadın anadır. Ana azizdir. Her kız ana adayıdır. 8 Mart Dünya Kadınlar Gününü kutladık. Biz de bir yürüyüşe katıldık. Bir gün bile olsa mesele üzerine yoğunlaşmak güzel. Fakat orada kalmamalı. Sevgililer günü, anneler günü, babalar günü nasıl ki vahşi kapitalizm için birer tüketim takvimiyse Kadınlar Günü de gel-geç bir gün olmamalı. Kadın artık sadece Şaman artığı âdetlerden kurtulamamış Anadolu çevrelerinde değil, asıl modern, hatta sosyete denecek ışıltılı hayatlarda mustariptir.
Bundan, bunlardan Cahiliyye Devri hallerinden kurtuluş cemiyetin tanıdığını zannettiği; fakat gerçek anlamda tanıması için daha çok gayrete muhtaç olduğu Peygamberini, O'nun ahlâkını hayatını ve buyurduklarını keşfetmesi ve onları yaşamasıyla mümkün olacaktır.
Bugün narin yaradılışlı kadına, erkeklik taslayarak hayatını zehir edenler, putperest dönemin yani Cahiliyye Devrinin erkek tiplerinin devamıdır.
Halbuki hak geldi, bâtıl zâil oldu.
Halbuki, Sevgili Peygamberimiz geldi; zulmet, karanlıklar aydınlığa boğuldu.