E­şit­li­ğin za­fe­ri

Demok­rat­lar, açık fark­la ka­zan­dı. Ame­ri­ka'da gö­rü­len na­dir hâl­ler­den bi­ri. Hem baş­kan de­mok­rat ve hem de Tem­sil­ci­ler Mec­li­si ve Se­na­to ço­ğun­lu­ğu. Bü­tün bun­la­rın se­be­bi de Ba­rack Oba­ma. Ba­rack Oba­ma bir zen­ci ve­ya im­bik­ten geç­miş ifa­dey­le Af­ri­ka asıl­lı Ame­ri­ka­lı. Se­çim­le­ri ka­za­nan bü­tün De­mok­rat Par­ti­li­ler çok se­vin­di­ler. Ama Si­ya­hî­ler da­ha çok se­vin­di. On­lar­dan ba­zı­la­rı se­vinç göz­yaş­la­rı dök­tü­ler. Ya­şa­dık­la­rı bir rü­yay­dı. Çün­kü on­lar, ke­li­me­nin tam ma­na­sıy­la Ame­ri­ka'nın zen­ci­le­riy­di, es­ki kö­le­le­rin, pa­ray­la alı­nıp sa­tı­lan­la­rın, tüc­car­la­rın ge­mi ge­mi Af­ri­ka'dan ta­şı­dık­la­rı adam­la­rın ço­cuk­la­rı. Sı­nıf al­tı in­san­lar. Be­yaz­lar­la ay­nı lo­kan­ta­ya, si­ne­ma­ya vs. gi­de­mez, ay­nı oto­bü­se bi­ne­mez­ler­di. Va­li ol­ma­la­rı, be­le­di­ye baş­kan­lı­ğı dü­şün­me­le­ri ha­yal bi­le edi­le­mez­di. On­la­ra ayak­ta­kı­mı mu­ame­le­si ya­pı­lır­dı. He­la­lar bi­le ay­rıy­dı. İş­te bu­gün o in­san sı­nı­fın­dan sa­yıl­ma­yan in­san­lar ara­la­rın­dan bi­ri­ni sü­per gü­cün bir nu­ma­ra­lı kol­tu­ğu­na oturt­tu­lar. Bir zen­ci, Ame­ri­kan dev­let baş­ka­nı. Evet o, di­ğer­le­ri gi­bi kö­le asıl­lı de­ğil. Ken­ya­lı ba­ba­sı Har­ward me­zu­nu, ken­di­si de öy­le. Bu­na rağ­men renk far­kı var. Ya­sak­la­yı­cı mad­de İn­san Hak­la­rı Ev­ren­sel Be­yan­na­me­sin­de ya­zı­lı ol­sa da kim­se al­dır­maz­dı. Az ev­vel işa­ret et­ti­ği­miz ayı­rım­cı­lık çok ra­hat­sız edi­ci bi­çim­de ya­şa­nır­dı. Bir­çok ye­re kö­pek­ler ve zen­ci­ler gi­re­mez­di. Bu cüm­le bir in­sa­na ya­pı­la­cak en bü­yük ha­ka­ret­ti. Af­ri­ka asıl­lı Ame­ri­ka­lı­lar, kaç ne­sil bo­yu ci­ğer­le­ri­ne iş­le­yen bu ha­ka­ret­le­ri aşa­rak bu za­fe­ri el­de et­ti­ler. Zen­ci­ler, di­ren­di­ler ve ka­zan­dı­lar. Boks­la baş­la­dı­lar ha­ya­ta, ön­ce yum­ruk­la­rı ko­nuş­tu, son­ra ka­fa­la­rı ça­lış­tı. Ve si­ya­set­te zir­ve­yi bul­du­lar. An­cak şu bir ger­çek, Ame­ri­kan va­roş­lu­la­rı­nın bu za­fe­ri sa­de­ce on­la­rın ese­ri de­ğil. Oba­ma'ya zen­ci-be­yaz her­kes oy ver­di. Dün, iğ­ren­di­ği için bir si­ya­hî ile el sı­kış­ma­yan­la­rın ço­cuk­la­rı bu­gün on­lar­dan bi­ri­ni baş­kan se­çe­bil­di­ler. Bu ter­cih, gü­nü­müz be­yaz Ame­ri­ka­lı­sı­nın de­mok­ra­tik ol­gun­lu­ğu­na, ay­rı, fark­lı ve baş­ka ola­nı haz­me­de­bil­me ka­bi­li­ye­ti­ne işa­ret. De­mok­ra­si ka­zan­dı. On­dan da öte in­san hak­la­rı. Top­lam­day­sa eşit­lik, bu se­çim ne­ti­ce­si, eşit­li­ğin za­fer­idir. Ko­lay el­de edil­me­di. Ame­ri­ka'nın zen­ci­le­ri eşit­lik fır­sa­tı­nı ya­ka­la­dı. Tür­ki­ye zen­ci­le­ri de ik­ti­dar ol­du­lar ama eşit­lik yo­lun­da da­ha alı­na­cak çok yol var. Be­yaz Türk­le­rin be­yaz Ame­ri­ka­lı­lar­dan ala­cak­la­rı çok ders var.