Esad rejimine karşı müeyyide

1 Nisan Pazar günü İstanbul'dan, tarihe bir yaprak daha düştü. 'Suriye Halkının Dostları Grubu' burada toplandı. Platformda 82 devlet yer alıyor. Tabiî kimin, ne kadar ve neye dost olduğu ayrıca tahkîk mevzuudur. Bir iş gününü tutan konuşma ve müzakerelerden sonra bir sonuç bildirisi yayınlandı. Suriye'nin birliği, beraberliği, toprak bütünlüğü... gibi klasik ifadeler bir tarafa bırakılırsa beyannamede üç madde vardır: -Bütün Suriye'nin meşrû temsilcisi Suriye Millî Meclisi'dir. - Birleşmiş Milletler ve Arap Ligi mümessili olan Kofi Annan, Beşar Esad'a ateşkes çağrısına riayet için nihaî tarih vermelidir. -Esad rejimine karşı uygulanacak müeyyideler hususunda milletlerarası bir çalışma ekibi oluşturulacaktır. Son maddede zikredilen ve bu ekip yahut grup, ilk toplantısını 15 gün sonra Fransa'da yapacak. Bu üç maddenin ilk ve son maddesi ele alındığında ikinci maddenin bir mânâsının kalmadığı görülmekte. Esad iktidarı tanınmıyorsa ve iki hafta içinde hangi müdahale türünün devreye gireceği karara bağlanacaksa Kofi Annan, niçin mühlet verecektir? Bunun gibi 'seçime gidilsin!' teşviki de sağlıklı değil. Tarafsız seçim şartları mevcut değil ki... Artık silahlı mücadele bir mecburiyet haline gelmiştir. Peki, kim ve nasıl müdahale edecektir? Belli ki Güvenlik Konseyi yüzünden BM bir karar alıp kanı durduramayacak. O zaman iki ihtimal söz konusu. Libya'da olduğu gibi NATO'yu devreye sokmak veya Beşar Esad muhalifi 'kuvvayı milliye'nin ordulaşmasını temin için her türlü silah ve ihtiyaç desteği vermek. Tercih bu olursa tampon bölge de zaruret haline gelir. Şu var ki tampon bölge teşkil edip buradan Baasçıların 'hain' dediği insanlara destek olunduğunda buranın Suriye topçusu ve hava kuvvetleri tarafından bombalanması asgariden taciz edilmesi uzak ihtimal değildir. İki şıkkın birden uygulanması da mümkündür. Ara bölge teşkil edilir, NATO bir taraftan bu ara bölgenin, bir taraftan da Humus gibi muhalif şehirlerin korumasını yapabilir. Bunların olması beraberinde iç harbi getirme ihtimali yüksektir. 50 yıllık bir zalim diktatorya, kendi menfaat şebekelerini yetiştirmiştir. Sonuçta bütün yollar silahlı mücadeleye çıkmakta. Söz bitti, sabır tükendi, bıçak kemiğe dayandı. Suriye istihbaratının İstanbul'da 50-100 tane Esad taraftarına nümayiş yaptırmasının hiçbir kıymeti harbiyesi yoktur. Şuna da dikkat etmeli: Her şeyini kaybedeceğini anlayan bu diktatör müsveddesi, bir çılgınlığa kalkışarak Hatay'ı yahut Gazianteb'i füzelerle veya havadan vurabilir. Su uyur, düşman uyumaz. Suriye halkı ciğerpâremizdir. Baas rejimi ise insanlık düşmanı.