İkiz gibi

Pazartesi günü Türkiye gündemi, Ergenekon operasyonu, Bush'un siyaset hocası Dick Cheney'nin başkanlarının gelişinde bile görülmeyen abartılı tedbirlerle rahatsızlık veren ziyareti ve nevruz adlı nevzuhur şamatanın yaşanan isyan provalarıyla doluydu. Bu ulusalcı enseleme harekâtı, fil görgüsüzlüğüne tahammül ve "bizi hâlâ neden meclisten kovalamadınız?" tahrikleri arasında Ankara'ya bir misafir daha geldi. İlk ziyaretiydi. Ve fakat ne yazık ki o toz duman arasında layıkıyla görülemedi. Türkmenistan devlet başkanı Gurbanguli Berdimuhammedov/Kurbangülü Muhammedverdioğlu'ndan söz ediyoruz. Çankaya'da Cumhurbaşkanımız Abdullah Gül ile birlikte milli marşlarımızı dinlerlerken görünce gayri ihtiyari "ne kadar da benziyorlar" dedik. Tek fark birinin bıyıklı olmasıydı. Ve sanki ikiz kardeşlerdi. Türkmenistan, ana yurdumuzdur. Aşkâbâd'daki Milli Müzede yer alan bir harita her şeyi çok güzel hülasa etmektedir. Şunlar yazılı, "Türkmen Selçuklu Devleti". "Türkmen Osmanlı İmparatorluğu", "Türkmen Germiyanoğlu Beyliği" gibi. Beylikler tek tek bu şekilde sıralanmakta. Şüphesiz ki Türkmenistan'la da tek millet, iki devletiz. 500'e yakın Türkiye şirketi orada hizmet vermekte. Türkmenistan, Orta Asya'nın İsviçre'sidir. Tarafsız, sakin ve zengin. Nabitgaz/doğalgaz, neft/ petrol, altın, pamuk gibi servetlere sahip. Mutlaka Türkiye'ye ihtiyacı var. Türkiye'nin de ona. Türkmenistan başta olmak üzere Orta Asya siyasetimizde zinhar bir aksama olmamalı. Bilakis geçmişe nazaran sür'at kesb etmelidir. Unutmamalı ki Turgut Özal, uzun bir Türk Cumhuriyetleri seyahatinde yorgun düştüğü için dönüşte vefat etmişti. Ortada uğruna can verilecek ehemmiyette bir dâvâmız var. Alfabe birliği. Adriyatik'ten Çin Seddine tek Türkçe olmazsa olmazlarımızdır. Şüphesiz ki bugün Türkiye'yi yönetenler Türk dünyasından gafil değiller. TİKA hiçbir devirde olmadığı kadar faal. Türkiye kalkındıkça, etrafa yayıldıkça din ve Irk kardeşleriyle buluştukça içerden ve dışardan çelmeler eksik olmayacaktır. Buna rağmen duramayız. Sayın Berdimuhammedov'la sayın Gül'e bakarken bir şey daha düşündük, içimiz ezildi. Türk kardeş, Türkmen ikizini, hakkında dâvâ açılmış bir devlet reisi sıfatıyla kabul ediyordu. Bu herhalde yüzyılın ayıbıdır. Tam da Bölgesel Süper Güç Oluyoruz derken, şekli hukukçular, ülkenin sırtına böyle bir problem yüklediler.