İş­siz mi kal­dı­lar, ök­süz mü kal­dı­lar?

Bir iş­let­me dü­şü­nün ki iki gün ön­ce Tür­ki­ye İh­ra­cat­çı­lar Mec­li­si ta­ra­fın­dan ödül­len­di­ri­li­yor. Na­sıl ödül­len­di­ril­mez? 30 se­ne ön­ce iki di­kiş ma­ki­ne­siy­le yo­la çı­kan­lar, şir­ke­ti bu za­man zar­fın­da bir dün­ya mar­ka­sı yap­mış­lar. Teks­til­de dün­ya­nın 3 de­vin­den bi­ri ol­muş. İs­tih­da­ma, ver­gi­ye, eko­no­mi­ye ih­ra­ca­ta, en önem­li­si iti­ba­rı­mı­za kat­kı­la­rı bü­yük ol­muş. Ba­kan eliy­le ödül bun­dan do­la­yı. Ama sür­pri­ze ba­kın ki işin 30 yıl çi­le­si­ni çe­ken­ler tam zir­ve­ye gel­dik­le­rin­de her şey alt-üst olu­yor ve fab­ri­ka ba­tı­yor, 1800 in­san iş­siz ka­lı­yor... Bir ân­da 1800 ev­de âde­ta ta­van çö­kü­yor, iş­çi­ler so­kak­ta ve pe­ri­şan. Aca­ba on­lar iş­siz mi kal­dı, ök­süz mü kal­dı? Şüp­he­siz ki ök­süz kal­dı­lar. Ku­ru­lu dü­ze­ni var­ken, ya­rın­la­ra da­ir ha­ya­li var­ken her şey bi­ti­yor. Sı­kın­tı 6 ay­dır sür­mek­tey­miş, dün­ya kri­zi de ge­lin­ce çark dur­muş. Ma­aş­lar ve­ri­le­me­miş, taz­mi­nat­lar öde­ne­me­miş. Di­şiy­le tır­na­ğıy­la işi bü­yü­ten in­san­la­rın bu va­zi­yet kar­şı­sın­da ruh hal­le­ri­ni tah­min et­mek hiç de zor de­ğil. Ha­ber, sa­na­yi şeh­ri­miz Ga­zi­an­tep'ten. Fa­kat bu ka­ra ha­ber­le­rin yur­dun dört bu­ca­ğın­dan ön­ce te­ker te­ker son­ra çığ­laş­mış ola­rak gel­me­sin­den kor­ku­yo­ruz. Her­kes de kork­ma­lı. Ba­zı ver­gi da­ire­le­ri bu du­rum­lar­da gad­dar dav­ran­dı­lar. Ça­lı­şan, fa­kat zor­la­nan fir­ma­ya hac­ze git­ti­ler. Küs­tah laf­lar et­ti­ler. Şim­di bay­ram ya­pa­bi­lir­ler! Hü­kü­met bir­ta­kım ted­bir­ler alı­yor. Da­ha da kök­lü, şü­mul­lü ve ne­fes al­dı­ra­cak ted­bir­le­re yö­nel­me­li. Ya­ra de­rin. Pan­su­man yet­mez. Sa­kın ola ki se­çim iş­le­ri­ne, kö­mür ve çar­şaf atış­ma­la­rı­na da­lıp bun­lar dik­kat­ten kaç­ma­sın. Se­çim are­fe­sin­de bu sı­kın­tı­lar en faz­la ic­ra­yı vu­rur. Bir hol­ding bi­le ça­lı­şan­la­rı için ge­çi­ci ma­aş al­mak mak­sa­dıy­la İş­kur'a baş­vur­muş. Bu­nu biz­zat ça­lış­ma ba­ka­nı açık­la­dı. Şu an sa­yı­sız ev­de, iş ye­rin­de için için yan­ma­lar var. 30 yıl ön­ce yo­la çı­kan... Bak­kal ço­cuk­la­rı. Kü­çük es­naf ço­cuk­la­rı. İş­çi ço­cuk­la­rı... Or­ta­ya ti­ca­ri de­ha­lar ko­ya­rak dün­ya mar­ka­la­rı kur­du­lar. Dün­ya­nın dört bir ta­ra­fı­na açıl­dı­lar. Tür­ki­ye'nin yüz akı ol­du­lar. Kah­ra­man­lık­lar ser­gi­le­di­ler. Ne de­mek 3 dün­ya de­vin­den bi­ri ol­mak?. Ama şu ge­li­nen nok­ta­ya ba­kın. Bir ai­le iş­let­me­si­ni kay­bet­ti. Bin se­kiz yüz ai­le ök­süz kal­dı. Gün da­ya­nış­ma gü­nü­dür. Hü­kü­met­le iş ve­ren. İş­ve­ren­le iş­çi... El­ler ke­net­len­me­li. Ka­ra gün dost­la­rı böy­le za­man­lar­da bel­li olur. Vah­şi te­rö­re ma­ruz ka­lan Hin­dis­tan'a geç­miş ol­sun. Bi­ze de geç­miş ol­sun. Vah­şi iş­siz­lik te­rör­den da­ha az kö­tü de­ğil. Ök­süz­le­ri­mi­zi ço­ğalt­ma­ya­lım.