Millet şuurunu beslemek

Değerler peteğine mahsus her bir gözeneğin sağlam olması lazım. Düşmanın merhametiyle yaşanmaz. 2071'e hazırlanmamız şart. Önümüzde 5 kademe var. İstanbul'un Avrupa'nın Kültür Başkenti olması, Türkiye'nin BM Güvenlik Konseyi geçici üyeliğini kazanması, AB'ye daimi üyeliğimiz, Cumhuriyetin 100. yılı, bu coğrafyayı yurt tutmamızın 1000. yılı. 26 Ağustos 2071'de Cihan Devleti kürsüsünde altın madalya bizim olmalı. Devlet-i ebed müddet, düne mahsus addedilemez. "Devlet" bir ülkede bir milletin teşkil ettiği siyasî teşkilatlanmanın hükmi şahsiyetidir. Tarih devrelerimiz kalın hatlarla ikiye ayrılır. İslam öncesi ve İslam sonrası. İslam öncesinde Hakanlıklar var. İslam sonrasındaysa Sultanlıklar, Beylikler ve Padişahlık. Rejim, idare şeklinin ismidir. Türkiye devleti, daha evvel Sultanlıktı, sonra Padişahlık oldu, bugün cumhuriyet. Bu devletin tarzı. Bir de hükümetlerin icra şekilleri mevcut. Zaman zaman inkıtaa uğrasa dahi 1876'dan beri demokrasiyle yönetilmekteyiz. Devlet-i ebed müddet,/Sonsuza dek yaşayacak devlet, Osmanlının şâhâne bir buluşudur. Bir devlet tesis etmiş bir milleti bu ufuk ve gayeden daha iyi hiçbir şey diri tutamaz. Bu ifadenin yeniden neşvü nema bulması elzemdir. Ona arşiv kıymeti olarak bakılamaz... Bugün Türkiye Cumhuriyeti için de bu unvanı istimal bir zarurettir. Muhyiddini Arabi hazretlerinin keşif ve kerametleri de belki tecelli eylemiş olabilir. Hazretin eskiden Yıldız'daki Hamidiye Camii'nde bir levhası vardı. Arabi olarak şöyle yazıyordu: "Osmanoğulları kıyamete kadar yaşayacak..." Büyük âlim, Osmanlıdan çok evvel vefat etmiştir. 70 milyon Osmanoğludur. Coğrafi devrim bir vakıa. İman, tarih, Türkçe, milliyet, vatan ve rekabet şuurumuzun muhkem olması bizi yeni şartlara karşı sağlam tutar. Onun için bu değerlerin beslenmesi gerekir. Nesiller, artık bir çeşme kitabesini, dedesinin mezar taşını okuyabilmeli, bir divan şiirinin lezzetine varabilmelidir. Sloganlar, çok zamanlarımıza kezzap döktü, ideolojiler nesilleri tüketti.