Rahmet sağanağı

1.5 milyar Müslüman, ramazan orucuna kavuşmanın sevincinde. Dünyada her 4 kişiden biri bu hazzı yaşıyor. Sevgili Peygamberimizin -aleyhisselam- bir başına ortaya çıktıkları hatırlanırsa zaferin anlamı daha iyi kavranır... İnsan, inanmak zorunda. Ya hakka iman edecek veya batıla. Hakka inanan zaten doğru yoldadır. Batıla inanansa inanamadığını zannettiği halde inanmaktadır. Bazı batılı entelektüeller inançsızdır. Onlar, inkârlarında haklıdırlar. Hıristiyan teologların nazariyesi, teslis/baba-oğul ruhül kuds fikrine isyan ederler. Onlar, bu isyanlarıyla İslam'a yaklaşırlar. İslam coğrafyasındaki sözde entelektüeller ise mukallittir, onlara öykünürler. Onlar ate ise bunlar da iftiharla ate olur, dini red ederler. Ülkemiz dahil İslam dünyasında bir dinini yaşayanlar var. Bir de yalnızca iman edenler. Dini yaşamak, amel ve itikat bütünlüğünde ilahi görev ifasıdır. İlahi buyrukları ifada kusuru olanlar da bir hayli. Ama bunlar münkir değil, günahkâr. İnkârcı/ate topyekun dini reddetmekte. İnanç manzumesi/itikat tarafı reddolunca amel/emrin uygulama yanı zaten mevzubahis olamaz. İnançsızların sayıları azın azıdır. Buna rağmen sesleri çok çıkar. Her cins ve yaştan 1.5 milyar pırlanta gönüllü insan, bir kez daha evde, işte, camide, ziyaretgâhta...ramazan zamanlarının rahmet sağanağıyla çisil çisil ıslanmakta, bu sevincin müstesna güzelliği içinde yüce Allah'a, şanlı Peygambere yönelmekteler. Ramazan ayı, oruç, namaz, teravih. Sevinmek ve sevinci paylaşmak. İyilik yapmak. Bir hal, bir lezzet. Yaşayan bilir. Yaşayan, insan olmanın imtiyazını idrak eder. Peki ate veya ateist denen münkir ne yapar? Acaba şunu kendine hiç sormaz mı? Hayatta 1.5 milyar Müslüman var. Sayısı trilyonları bulan Müslüman da öte âlemde. Bütün bunlar yanıldılar da bir ben mi, benim gibi bir avuç mu doğruyu bulduk? Bunlara acımamak ne mümkün? Öz medeniyetinden nasipsizlere nasıl acımazsınız? Kuru ilim, kupkuru malumat sadece yüktür. Şaşırtan pusula gibidir. İnançsızlığa iman edenler de keşke kendilerini hesaba çekseler. Yarın herkes bayram namazına koşarken, herkes bayramlaşırken vicdanlarının sesini nasıl susturacaklar? Utandıklarını nasıl saklayacaklar? Belki herkes, ramazanın mutluluğunu yaşarken de bir çıkmazda bunalmaktalar. İnançsızlık azaptır.