Sevilmek

Yunus Emre, "Sevelim, sevilelim dünya kimseye kalmaz" diyor, "demiş" değil "diyor". Çünkü asırlar öncesinde gök kubbeye bir pırlanta gerdanlık gibi asılan bu muhteşem cümle, bütün güzelliği ile bugün de yaşamakta. Dünya durdukça da yaşayacak. Bir tek mısrada üç ana fikir birden işlenmiş. Sevmek. Sevilmek.. Ve dünyanın faniliği... Dikkat edileceği gibi Türkçe'nin ses mimarı mutasavvıf şairimiz, en evvel sevmek şartını koşuyor. Sevilmek istersen, seveceksin. Karşılık, menfaat beklemeden seveceksin. Sevilmek zaten bir neticedir. Seven, sevilir. Kimin neden sevileceğini yine Yunus Emre haber vermekte. "Yaratılmışı severiz Yaratandan ötürü". Sevmek, yüce Allah'ın yarattığı her canlıyı hatta her şeyi sevmek. Onun hatırı var, sahibinin eseri. Eserde müessiri görerek, mahlukta Halık'ı düşünerek sevmek. Dünyanın sonu fenadır, yokluktur. Her şey ve her şey yok olacaktır. Bu sabun köpüğünün başlangıcı yoktu, sonu da yok. Ezeli ve ebedi olan münhasıran Allahü teâlâ. İnsan-ruh, ezeli değil, lakin ebedi. Fani dünyaya veda etmekle insan-ruh yok olmuyor. Türkçe'mizin o güzelim "dünyasını değiştirdi" sözü, bütün bu anlatmak istediklerimizi iki kelimeyle ortaya koymakta. İnsan, dünyasını değiştirirken sevmişliğiyle sevilmişliğinin hasadını devşirir. İnsan belki ne kadar sevdiğini tahmin edebilir. Ne kadar sevildiğini ise bilemez. Eğer cenaze namazları, tabutun arkasından akan on binler bir ölçüyse insan bunu fark edemez. Sevdiğimizi neden karşımızdakine söylemeyiz? Sevilene sahip çıkmak için onu mutlaka kaybetmek mi lazım? Halbuki sevdiğini muhatabına söylemek sünnettir. Sevilmek güzel. İster devlet adamı, ister iş adamı, isterse kendi halinde adam için sevilmek güzel... fakat, sevmeden sevilmek mümkün değil. Sevmek, alın teri, yorgunluk, fedakârlık, sabır, uykusuz geceler, uzun günler ister. Fakiri, dulu, yetimi, işsizi, insanı, yıkık binayı düşünmek ister. Kendinden önce başkalarını hatırlamak ister. Sevmek sanıldığı kadar kolay değildir. Kendini sevmek sevmek değildir. Kendini seven sevilmez. Seven sevilir. Sevmek olgunluktur... "Sevelim sevilelim dünya kimseye kalmaz." İnanmayan Sakıp Sabancı'ya sorsun.