Tek ortak değer futbol olmasın

Gerek Türkiye içinde ve gerekse Türkiye dışında futbol tek ortak değer olmamalı. Bir milleti birbirine kenetleyen birçok perçinler vardır. Onlar azaldıkça birlik zarar görür. Bakınız yurt içinde bayrak bile, ülke birliği bile bu anlamda tehlike işaretleri veriyor. Veya daha iyimser bir ifadeyle söylemek gerekirse veriyordu. Lütfen, bölücü örgüt eylem ve niyetlerini hatırlayınız Sosyal yahut inanç hayatı da öyle. Kanunlar önünde eşit olduğu kâğıt üzerinde yazılı olan bazı vatandaşlarımız, kılık kıyafetlerinden dolayı ayrımcılığa tabiler. Siyasi fikirler keza öyle, çoğunluk, azınlık muamelesi görüyor vs. Bunları çoğaltmak mümkün. Değerler müthiş kayıplar verdi. Din birliği, dil birliği, ülke birliği, ideal birliği, tarih şuuru, fedakârlık hissi, daha uzağa gitmeyelim, 50 sene öncesinden farksız denebilir mi? Onun için futboldaki zaferlerimize biraz da bu gözle bakmalı. Ülkenin her karışındaki her alt kimlikten, her içtimai tabakadan insan, genç-yaşlı, kadın-erkek herkes seviniyor. Müşterek kıymetlerin kaybı biraz da yalnızlığı doğurdu. O çılgınlıklar biraz da kendini bulma arayışı. Tek tek atan yürekler birlikte olmanın hazzında. Ama futbol ebedi harç görevi yapamaz. Futbol, bir milleti, bir coğrafyayı taşıyamaz. Buna rağmen, futboldaki zafer coşkumuz, bütün İmparatorluk Coğrafyasını sardı, o kadar da değil, sevinen sadece OMT/Osmanlı Milletler Topluluğu değil, Kafkas Türklüğü, Orta Asya Türklüğü de sevindi, dahası da var, bunlardan da öte bütün bir İslam dünyası bayram etti. Bu sevinenlere Kuzey Iraklı Kürtler, Çin'deki Uygur Türkleri, Kuzey Afrika dahil. Demek ki... Ne içeride, ne de dışarıda her şey bitmiş değil. Küllenmiş değerlerin küllerini futbolun rüzgârı savuruyor. Ortaya çıkan ihtiyaçlar içeride de görülmeli dışarıda da. İslam'a bin yıl bayraktarlık yapmış bir millet bir ânda silinip atılamaz. Toplum büyük rüyaların kendinden geçmişliğinde. Yeter ki ortak değerler, taraflar gayeler ortaya koyun, manzara bugünkünden mutlaka farklı olacaktır.