THK

Türk Hava Kurumu, bu isimde bir müessese var ama varlığından kim haberdar? Bugüne kadar ne kazanmış, ne hizmet etmiştir? Asla rencide etmek için sormuyoruz. THK'nın yapısını, ne yaptığını, eserlerinin ne olduğunu bilmiyoruz. Bir gözlemci olarak biz, hakkıyla tanımıyorsak halk nasıl tanısın? THK'ya neden, niçin imtiyaz tanınıyor? TDV Hac organizasyonu yapmaya tek başına mı yetkili? Buna rağmen İçişleri Bakanı Abdülkadir Aksu, bir genelge yayınlayarak yalnızca THK'nın kurban derisi toplayabileceğini bildirmiş. Nerede kaldı insan hakları, kişi hürriyeti? Neden dileyen vatandaş kestiği hayvanın derisini dilediği yerlere veremesin? Bu genelge yanlıştır. İsteyen THK'ya versin, isteyen başka yere. Yoksa aynı sıkıntılar yine yaşanacak. Vatandaş deriyi çağırdığı bir kuruluş temsilcilerine teslim ederken, THK elemanları onlara polisle birlikte suçüstü yapmaya kalkacaklar. Sanki uyuşturucu operasyonu. Arada zavallı polis de ezilecek. Tek parti mantığı AB'ye girerken de yaşasın mı?. Bunun kabulü mümkün değil. Çünkü, THK'yı kimse tanımıyor. Tanımadığı için de ürkülüyor. Kurban kesen, elindeki deriyi layık olan yere vermek istiyor. Her alanda olduğu gibi burada da serbest rekabet yaşansın. THK Yönetimi, şunu iyi bilmeli. Kurban ibadetini yerine getirenler, kestiği hayvanın derisini kendine benzeyen, kendisi gibi düşünen duyan insanlara vermek istiyor. Ortada bir halktan kopukluk var, bu görülmeli. THK dayatmacı tavrı bizzat reddederek rekabet ortamını kendisi hazırlamalı. Bu güvenden sonra yapılacak iki işten biri kendisini tanıtmak, diğeri de halka benzemektir. İster kabul edilsin ister edilmesin. Tekrar tekrar söylüyoruz. THK tanınmıyor. Gelirlerinin ne olduğu bilinmiyor. Bu ülke insanı, ilkokula giderken karnesine yapıştırdığı THK pullarından derilere kadar yıllardır bu kuruma akan servetin akıbetini bilmek istiyor. Eğer bu servet, yerli yerince kullanılsaydı, bugün THK, hava yolları özelleşirken çoktan sivil taşımacılığa geçmiş olurdu. En az 10 uçağın sahibi olmalıydı. Yakışanı budur. Öyleyse kurum, şirketleşsin, hava taşımacılığına, hiç olmazsa kargoculuğa girsin, hisseleri borsaya açılsın. O zaman deri toplamaya, vatandaşa eziyet çektirmeye, hükümetlere inanmadıkları genelgeler yayınlatmaya da lüzum kalmaz. Emeksiz, zahmetsiz, beleş servet!.. Bu alışkanlık terk edilmeli, yakışmıyor. Artık kolaycılık yerine proje üretimi ve alın teri tercih edilmeli.