Üniversitelerin keyfiyet cephesi

Yüksek eğitim kurumlarımız, artık büyük şehirlerimizdeki birkaç asık suratlı devlet üniversitesinden ibaret değil. Şimdilerde birçok devlet üniversitemiz olduğu gibi birçok vakıf üniversitemiz de var. Bu yaygınlık, ülkeye birçok kazançlar sağlayacaktır. Üniversite, girilmez olmaktan çıkmakta. Diğer taraftan iç göç problemimize karşı ciddi bir tedbirdir. Daha bir hayli faydalar elde edilecek. Böylece üniversitelerimizin kemiyyet tarafı hallolmuştur. Şimdi sırada keyfiyet cephesi var: Keyfiyet cephesinde hem akademik kadroların layıkıyla yetişmesi ve hem de bu kadroların layıkıyla talebe yetiştirmesi meselesiyle karşı karşıyayız. Yetişme noktasında -umumiyetle- hem üniversite hocalarının ve hem de talebenin kifayetsiz olduğunu üzüntüyle müşahede etmekteyiz. Akademisyenlik, tüccarlık ve pazarlama mesleği değildir. İkinci iş yapma, mecburiyet ve boşluğuna son vermelidir. Olgun akademik kadroları olmayan fakültelerin olgun mezun vermeleri beklenemez. Yıllardır çeşitli sebeplerle karşımıza resmî ve vakıf üniversitelerinden kızı ve erkeğiyle mezunlar gelmekte. Neredeyse hiçbirini tatmin edici bulamadık. Bizi şaşırtan, hayal kırıklığına uğratan hangi üniversitelerden? En şöhretli olanıyla hem devlet ve hem de vakıf üniversitelerinden. Hangi fakültelerden? Hemen her fakülteden. Amerikan dili Edebiyatı mezunu Herman Melville'den, Fransız Dili Edebiyatı mezunu Balzac'tan, Hukuk Fakültesi mezunu Ahmed Cevdet Paşa'dan, İlahiyat Fakültesi mezunu İmam-ı Rabbani Ahmed Farukî Serhendî Hazretlerinden bîhaber. Kemiyette, bina sayısında yükseliş yaşanırken insanın ilmi yeterliğinde, kültürde, mesleğini bilmekte keyfiyet fukaralığına düşülürse bu durum, istikbalimizi tehdit eder. Çok dehşet verici misallere malikiz. Ancak yazmaya içimiz elvermiyor. Emin olunuz günümüzün birçok üniversite mezunu, 60 yıl önceki orta mektep tahsillisi kadar malumatlı değil. Fıkıhta bir kaide vardır: "Mesleğini öğrenmek herkese farz-ı ayndır." Farz-ı ayn, eda edilmesi mutlak şart olan demek. Yine fıkıh şunu haber verir: "Bir kimse mesleğini hakkıyla bilmediği için bir ölüme sebebiyet verirse katil olur." Bu iki hükmü, üniversitede okutan ve okuyanların vicdanına nakşetmek gerekir. O zaman sadece diploma için, sadece mezuniyet için, sadece geçim için çalışılmaz. Binalar tamam. Sırada insanlar var.