Yargıya özen

Dev­le­tin 3 er­ki, ya­sa­ma, yü­rüt­me yar­gı. Bir baş­ka ifa­dey­le mec­lis, hü­kü­met ve ada­let. Dev­le­tin ana sü­tun­la­rı. Yar­gı, di­ğer söy­le­yiş­le ada­let çok tar­tı­şı­lır ol­du. Yük­sek yar­gı da alt de­re­ce­li mah­ke­me­ler de hat­ta do­lay­lı bi­le ol­sa ba­ro­lar da tar­tı­şı­lı­yor. Hiç tar­tı­şıl­ma­ma­sı dik­ta­tör­lük­ler­de olur. Ama her ân tar­tış­ma mec­bu­ri­ye­ti de sağ­lık­sız­lık işa­re­ti. Yar­gı, ta­raf­sız­lık­tır. Vic­dan­dır. İn­sa­na de­ğer ver­me­dir. Hak­kı yer­li ye­rin­ce pay­laş­ma­dır vs. Bir ta­raf­ta sav­cı, di­ğer ta­raf­ta ve­kil/mü­da­fi, or­ta­da hü­küm ma­ka­mı. Bir mem­le­ket­te mah­ke­me­ler ne ka­dar sağ­lam iş­ler­se ora­da ha­yat o ka­dar gü­zel­dir. Ül­ke­miz­de yar­gı­nın prob­lem­le­ri­ni 3 ay­rı baş­lık al­tın­da top­la­mak müm­kün. Dos­ya­la­rın in­san ta­ka­ti­ni aşa­cak ka­dar faz­la ol­ma­sı. Ha­yat şart­la­rı önün­de zor­lan­mak. Si­ya­si ve ide­olo­jik ha­ta­lar ve ah­la­ki fi­re. Mah­ke­me­ler dos­ya do­lu. Dos­ya­nın faz­la­lı­ğı mah­ke­me hey'eti­ni ça­re­siz bı­rak­mak­ta. Ada­le­tin geç te­cel­li­sin­de­ki en bü­yük se­bep. Bu yük ay­nı za­man­da doğ­ru ka­ra­rı da en­gel­le­ye­bil­mek­te. İs­ti­naf mah­ke­me­le­ri­nin ku­rul­ma­sı, yü­kü önem­li öl­çü­de azal­ta­cak­tır. Ay­rı­ca an­laş­ma­lı bo­şan­ma, ölüm­lü ol­ma­yan tra­fik ka­za­la­rı gi­bi ba­zı da­va­la­rın hu­kuk bü­ro­la­rın­da hal­li müm­kün. Ma­aş yet­mez­li­ği sa­de­ce sav­cı ve ha­kim için dü­şü­nül­me­me­li. Avu­kat­la­rın da ge­çim me­se­le­si var. Özel­lik­le ha­ya­ta ye­ni atı­lan avu­ka­tın en bü­yük der­di bu­dur. Ke­za ad­li­ye per­so­ne­li­ni unut­ma­ma­lı. İyi ye­tiş­miş bir ya­zı iş­le­ri eki­bi, ha­kim ve sav­cı­nın işi­ni ko­lay­laş­tı­rır. Si­ya­si ve ide­olo­jik ha­ta­lar her de­vir ve ka­de­me­de ola­bi­lir. Ge­nel­le­me­mek icap et­se de so­nu­cu yı­kı­cı ol­mak­ta. Tıp­kı ha­ki­min rüş­ve­te bu­laş­ma­sı gi­bi. Bir yar­gı men­su­bu­nun bir ev pa­ra­sı­na her şe­yi­ni dev­ret­me­si fe­la­ket­tir. Ge­li­nen saf­ha­da bir ağır ce­za ha­ki­mi­nin sav­cı ve po­lis­ler ta­ra­fın­dan göz al­tı­na alın­ma za­ru­re­ti­nin doğ­ma­sı çok dü­şün­dü­rü­cü­dür. Ana­ya­sa mah­ke­me­si de, Yar­gı­tay da ba­ro­lar da ha­kim­ler ve sav­cı­lar yük­sek ku­ru­lu da ada­let ba­kan­lı­ğı da ka­na­at ön­der­le­ri de ada­let, yar­gı ve men­sup­la­rı üze­rin­de dü­şün­me­li­dir. Bu her­ke­sin gö­re­vi. Sü­tun su alır­sa ça­tı çö­ker. Di­ğer ta­raf­tan yük­sek mah­ke­me­ler, ide­olo­jik ola­rak al­gı­la­na­cak söz, be­yan ve ka­rar­lar­dan uzak ol­ma­lı. Ha­kim­ler, sav­cı­lar, avu­kat­lar hu­ku­kun iti­ba­rı­na göl­ge dü­şür­me­me­ye özen gös­ter­me­li­ler. Ada­let her­ke­se la­zım. Dün yar­gı­la­yan bu­gün yar­gı­la­na­bi­li­yor. Sağ­lam mü­es­se­se ve in­sa­nı çok olan dev­let­ler zen­gin­dir.