Ankara Numune de böyleyse...
18 Aralık 2015 02:00
“O görkemli hastanelerde televizyonun kumandasına kadar düşünülür de neden bunlar düşünülmez?”
Hasta olan eşim sebebiyle üç senedir hastanelerde kalan bir refakatçı olarak hem kişisel üzüntülerimi hem koskoca hastanelerde namaz kılmak için verdiğim mücadeleyi anlatmaya devam ediyorum:
O görkemli hastanelerde televizyonun kumandasına kadar düşünülür de neden bunlar düşünülmez? Ankara numunede yok mescit. Camiye gidiyoruz, cami ise hastanenin arka tarafında. Korktuğum için yatsı ve sabah namazı hiç gidemiyorum.
Bazen hemşire bazen pansuman odasında kıldım. Fark edilince pansuman odasını kilitlediler. Hemşireler söylendi ki onlar da kızmakta haklı. Hep seferî olduğu için hepsi iki rekât. Buna rağmen ben kılacak yer bulmakta zorlanıyorum. Bayan hastaların erkek refakatçisi yoksa hastalardan rica edip orada kılıyorum. Öyle de olsa böyle de olsa ben kılmak için bütün fırsatları değerlendiriyorum. Ama şu gerçeği dile getirmek istiyorum. Oradaki insanlar düğüne bayrama gitmemiş. Hastası var. Hepimizin içi kan ağlıyor. Belki küçücük bir mescidimiz olursa, hastalarımızın yanında ağlayamadığımız için orada içli dualarla ağlama fırsatımız olur.
İki kişilik olsun tek, “erkeklere şu saatte”, “kadınlara şu saatte” vb. diye bir kural da konulabilir. Koca onkolojide bayanlar WC’sinde bir alaturka bir alafranga tuvalet var. Hastası sağlıklısı hepimiz idare ediyoruz. Öyleyse iki kişilik mescit yapılsa orada da idare edilir.
Olsun da bir kişilik olsun ama her serviste olsun. Eski binaları anladım da yeni yapılanları anlayamıyorum. Bütün kurumlarda var bu sıkıntı. Morgun, kömürlüğün, zemin katın en bulunmaz yerlerine yapılırdı, halen daha öyle. Dinimiz namaza bu kadar önem verirken bu önemli konu neden bu kadar göz ardı ediliyor?
Elin adamı kilisesine, şapeline bilmem nesine kurt gibi sahip çıkarken neden biz uyuyoruz? Bu konuda haddinden fazla derin uykuya dalan memleketlerin hâli meydanda. Biz de mi aynı akıbeti bekleyelim? Gördüğüm kurum ve servislerde, nerede gedik boş köşe görsem “buraya iyi mescit olurmuş” diyorum...
Benim gördüğümü isterlerse yetkililer de görür. Bu hükümete çok dua ediyoruz. Bizlere namaz kılma dua etme fırsatı verirlerse duamızı mescidimizde ederiz. Bu vatanın maddi manevi menfaatini düşünen büyüklerimizden Rabbim razı olsun. Dışarıdaki içerideki ikiyüzlülerden de korusun. Bütün hastalara şifa diliyor, hastama müctecap dualarınızı bekliyorum.
Rumuz: “Saygılar”-Ankara