Cüzdanımda o para yoktu

"Bana iki kişilik kitap seti getirdiler. Bedelini ödeyip aldım. Paramın tamamını vermiştim."

"İslam ve Toplum" programına benim sorularım ulaşıyor mu bilmiyordum ama ulaşan diğer soruların bir kısmı zaten benim sorularıma benzer sorulardı. O sorulara verilen cevaplardan ben de bilgileniyordum. Öğrendiklerimi samimiyetle uygulamaya çalışıyordum. Bu arada ziyaretime gelen komşularım da dâhil, sevenlerime ve sevdiklerime hep radyodaki bu programları dinlemelerini tavsiye ediyordum. Çünkü herkesin doğruları öğrenmesi için benim de çalışmam gerekiyordu.

Radyoda öğrendiğim Hakikat Yayınevinin kitaplarını Samsun'da Türkiye Gazetesi Bürosuna giderek aldım. Okumaya başladım. Okudukça ferahlıyor, zihnimin açıldığını, ufkumun genişlediğini hissediyordum. İbadetlerimden daha bir lezzet almaya başlamıştım. Artık ben de öğrendiklerimi yaşamaya çalışıyor, herkese de bu güzel kitapları tavsiye ediyordum.

Ankara'ya döndüğümde daha geniş bir çevrede hizmetlerimi devam ettirmeye başlamıştım. Bir gün eski komşumun ziyaretine gittiğimde ev sahibi de ona ziyarete gelmişti. Orada onlara kitaplardan söz ettim. Ev sahibi ilgilendi. Karşı dairede öğrenci çocuklar olduğunu söyledi. Onlar da benim çocuklarım gibi gurbeti yaşıyordu. İlahiyatta okuyorlardı. Kendilerine "kitap getirsek okur musunuz?" dedik. Çok memnun oldular.

İki vasıta ile gidip kitap alıp getirmeye niyetle yola çıktım. Kızılay'a indim. Kocatepe Camii karşısındaki TGRT binasına gidip durumu anlattım. Bana iki kişilik kitap seti getirdiler. Bedelini ödeyip aldım. Paramın tamamını vermiştim. Durağa geldiğimde baktım cüzdanımda otobüse 2 kere binecek kadar bozuk para kalmıştı.  

"Şimdi sıcakta paketlerle binerim. Dönüşte Kızılay'a kadar yürür oradan eve gideceğim araca binerim" diye düşündüm. Cüzdanımı çantaya tekrar koymak üzere iken açıp baktığımda şaştım kaldım. O günkü şartlarda öyle büyük bir banknotum hiç olmamıştı. Peki bu büyük miktarda kağıt para cüzdanıma nereden gelmişti?

Biraz evvel kitapların ücretini öderken yoktu. Hatta fiyatı tamamlamak için ne var ne yok çıkartıp vermiştim. Öyle sıradan bir para da değil yüksek miktarda bir para banknotu idi. Kafam allak bullak, kitapları götürüp öğrencilere vermeleri amacıyla eski komşuma ulaştırdım. Ama çantamda bulduğum o kâğıt paraya ise hâlâ bir anlam veremiyor, Rabbime şükrediyorum."

Rumuz: "Saygılı" - Ankara