“Geleceğinizi biliyordum!..”
3 Ocak 2016 02:00
Yaşlı anneanne “Siz Türk’sünüz… Geleceğinizi biliyordum” diye el açıp Allah’a şükür ediyor...
Karşısında üniforma ile kale gibi duran subay evlatlarını görünce, asırlık gözlerinden yaşlar süzülmeye başlıyor:
“Siz Türk’sünüz değil mi?”
“Türk’üz anneciğim”
“Allah’ım şükürler olsun… Biliyordum… Geleceğinizi biliyordum” diyor ve oracığa çöküyor…
Çünkü köy evinde durum içler acısı… Yoksulluk had safhada… Hem el açıp şükrediyor hem söyleniyor anneanne:
“Allah’ım” dedim… “imdadı ilahinle gönder Rabbim” dedim… Gönderdi Allah’ım… “İlkbaharda yazda hep sizi bekledim… Nerde kaldınız artık dedim… Ama biliyordum geleceğinizi… Allah sizden razı olsun…”
Onun o gözlerini silerek çocuk gibi sevincine çocuk gibi ağlayışına dayanamayan kahraman iki subayımız omuzlarından yardım paketini indirip gelerek anneannenin yanı başına oturuyor ve gözyaşlarına ortak oluyorlar.
“Biz artık buradayız anneciğim… Sizin emrindeyiz efendim” diyorlar…
Bunu anlatan o muhterem insan diyor ki:
“Türk budur. Türk yardım götüren değildir. Türk beklenilendir!”
Biz de o aşk ile gittik Bayırbucak Türkmeni kardeşlerimize…
İnanmıştık biz de…
Ve 1370 kilometre sonra yardım tırlarıyla sınırın en uç noktası olan Pulluyazı Sınır Karakolu'nda oluşturulan Kızılay yardım koordinasyon merkezine ulaştırdık…
Bir tutanak ile teslim ettiğimiz yardımların sorumluluğunu ve mutluluğunu bütün halkımız adına orada yaşadık…
Yardımları Suriye Türkmenleri adına Suriye Türkmenleri Meclisi Yayladağ Sorumlusu Usame Solak’a teslim ettik. Sonra 2. Sahil Tümen Komutanlığı görevini yürüten özünde Elazığlı ama Türkmen kardeşlerinin dar gününde sınır ötesinde düşman saldırılarına göğsünü siper ederek mücadele eden cephedeki lakabıyla "Aslan Bey" gerçek adıyla Alpaslan Çelik'le tanıştık.
Allah’ım sen bu yiğitlerimizi muhafaza eyle…
Kısa tanışma sonrası sabahın ilk saatleriydi… "Abdülhamid Tugayı"nın çatışmada olduğu bilgisi ulaştı… Acilen cepheye dönmesi gerekiyordu… Az sonra gelen acı haberle yüreğimiz dağlandı… İki şehit haberi gelmişti… Yarılılar vardı… Bu acı haber içimizi yüreğimizi sızlattı… DEVAMI YARIN
İki Türk subayımız, Bosna Hersek’in bu ücra köyünde unutulmuş adresteki eve omuzlarındaki yardım kolisiyle varıp evin kapısını çalıyorlar… Birkaç dakika sonra evin ahşap kapısı titreyerek açılıyor… İçeriden beli iki büklüm olmuş bembeyaz tülbendinin içinde nur gibi parlayan yüzüyle bir anneanne görünüyor.
Karşısında üniforma ile kale gibi duran subay evlatlarını görünce, asırlık gözlerinden yaşlar süzülmeye başlıyor:
“Siz Türk’sünüz değil mi?”
“Türk’üz anneciğim”
“Allah’ım şükürler olsun… Biliyordum… Geleceğinizi biliyordum” diyor ve oracığa çöküyor…
Çünkü köy evinde durum içler acısı… Yoksulluk had safhada… Hem el açıp şükrediyor hem söyleniyor anneanne:
“Allah’ım” dedim… “imdadı ilahinle gönder Rabbim” dedim… Gönderdi Allah’ım… “İlkbaharda yazda hep sizi bekledim… Nerde kaldınız artık dedim… Ama biliyordum geleceğinizi… Allah sizden razı olsun…”
Onun o gözlerini silerek çocuk gibi sevincine çocuk gibi ağlayışına dayanamayan kahraman iki subayımız omuzlarından yardım paketini indirip gelerek anneannenin yanı başına oturuyor ve gözyaşlarına ortak oluyorlar.
“Biz artık buradayız anneciğim… Sizin emrindeyiz efendim” diyorlar…
Bunu anlatan o muhterem insan diyor ki:
“Türk budur. Türk yardım götüren değildir. Türk beklenilendir!”
Biz de o aşk ile gittik Bayırbucak Türkmeni kardeşlerimize…
İnanmıştık biz de…
Ve 1370 kilometre sonra yardım tırlarıyla sınırın en uç noktası olan Pulluyazı Sınır Karakolu'nda oluşturulan Kızılay yardım koordinasyon merkezine ulaştırdık…
Bir tutanak ile teslim ettiğimiz yardımların sorumluluğunu ve mutluluğunu bütün halkımız adına orada yaşadık…
Yardımları Suriye Türkmenleri adına Suriye Türkmenleri Meclisi Yayladağ Sorumlusu Usame Solak’a teslim ettik. Sonra 2. Sahil Tümen Komutanlığı görevini yürüten özünde Elazığlı ama Türkmen kardeşlerinin dar gününde sınır ötesinde düşman saldırılarına göğsünü siper ederek mücadele eden cephedeki lakabıyla "Aslan Bey" gerçek adıyla Alpaslan Çelik'le tanıştık.
Allah’ım sen bu yiğitlerimizi muhafaza eyle…
Kısa tanışma sonrası sabahın ilk saatleriydi… "Abdülhamid Tugayı"nın çatışmada olduğu bilgisi ulaştı… Acilen cepheye dönmesi gerekiyordu… Az sonra gelen acı haberle yüreğimiz dağlandı… İki şehit haberi gelmişti… Yarılılar vardı… Bu acı haber içimizi yüreğimizi sızlattı… DEVAMI YARIN