Sebebi sonra anlaşılmıştı
12 Aralık 2015 02:00
“Hayatta her arzusuna da eriştiği için olsa gerek, içinde herkese karşı bir öfke vardı…”
Bazen çok hırslanıyordum. Ve kendi kendime; "İyi de bu hanımın özelliği ne ki, dünyada istediği her şeye sahip" diye düşünüyor galiba biraz da kıskanıyordum. Nefis işte...
Aradan dört ay daha geçti. Ben hâlâ aynı görevdeydim, çocuğun yakınına bile gidemiyordum. Ve dede nine hâlâ onlardaydı.
Ne yalan söyleyeyim, o yaşlı insanlar anlatamayacağım kadar mükemmel insanlardı. İnançlı, itikatlı insanlardı. Gazete olarak Türkiye gazetesinden başkasını gözleri görmüyordu. Bu yüzden onlara saygım sevgim büyüktü.
Bu güzel insanlar evlatlarını en iyi şekilde yetiştirmeye çalışmışlar. Öyle ki özel olarak Kur'an-ı kerim dersleri aldırmışlar. Ne yazık ki, çevresinin ve okuduğu okulların etkisi daha büyük olmuş. Hayatta her arzusuna da eriştiği için olsa gerek, içinde herkese karşı bir öfke vardı…
Eşine, ana babasına karşı davranışlarına çok şaşırıyordum... Bazen anne babasıyla sohbet etme fırsatı bulduğumda kızlarının hırçınlığının sebebini merak ettiğimi söylüyordum.
Evlatlarına çok düşkün olan bu güzel insanlar hep onu haklı buluyor, geçerli sebepleri hüzünlü bir şekilde anlatıyorlardı…
Her şeye rağmen evlatlarının çok nasipli olduğunu da sözlerine ekliyorlardı. Tek sorun, anne çalıştığı için bakıcıların elinde büyümesiydi. Bu yüzden çocuğuna bakıcıların bakmasını istemiyordu. Hatta çok sevdiği mesleğinden bile uzaklaşmıştı.
Kendi başına büyütebilmesi imkânsız olduğu için bir bakıcı istemişti ama bakıcı sadece ev işlerinde yardımcı olacaktı.
Anladım ki; bu insan anne baba duası alıyor. Onca hırçınlığına rağmen özellikle hasta hâliyle bile namazını geçirmeyen baba duası... Birde ta başından tanıdığımda bir şey çok dikkatimi çekmişti...
Bu genç hanım İslamiyet’i iyi bilmiyordu. Hatta bazen itikadına zarar verecek derecede şüpheleri vardı ama attığı her adımda besmele hiç ağzından düşürmüyordu. Ben onun kadar dikkat edemiyordum. Gördüm ve anladım ki, Besmele-i şerifi dilinden hiç bırakmayışı ve de ana baba duası bu hanımefendinin dünya saadetine vesileydi...
Kim bilir belki ahiret kurtuluşuna da vesile olacaktı... Rumuz: “Dua Reçetesi”- Ankara
Üç katlı lüks villada bebek bakıcılığına başlamıştım. Anne, erkek çocuk dünyaya getirdiği için kraliçe gibi olmuş herkese mum tutturmaya başlamıştı!.. Eve bir de anneanne ve dede gelmiş nüfus artmıştı. Yemek temizlik ütü derken benim yüküm de artmıştı.
Bazen çok hırslanıyordum. Ve kendi kendime; "İyi de bu hanımın özelliği ne ki, dünyada istediği her şeye sahip" diye düşünüyor galiba biraz da kıskanıyordum. Nefis işte...
Aradan dört ay daha geçti. Ben hâlâ aynı görevdeydim, çocuğun yakınına bile gidemiyordum. Ve dede nine hâlâ onlardaydı.
Ne yalan söyleyeyim, o yaşlı insanlar anlatamayacağım kadar mükemmel insanlardı. İnançlı, itikatlı insanlardı. Gazete olarak Türkiye gazetesinden başkasını gözleri görmüyordu. Bu yüzden onlara saygım sevgim büyüktü.
Bu güzel insanlar evlatlarını en iyi şekilde yetiştirmeye çalışmışlar. Öyle ki özel olarak Kur'an-ı kerim dersleri aldırmışlar. Ne yazık ki, çevresinin ve okuduğu okulların etkisi daha büyük olmuş. Hayatta her arzusuna da eriştiği için olsa gerek, içinde herkese karşı bir öfke vardı…
Eşine, ana babasına karşı davranışlarına çok şaşırıyordum... Bazen anne babasıyla sohbet etme fırsatı bulduğumda kızlarının hırçınlığının sebebini merak ettiğimi söylüyordum.
Evlatlarına çok düşkün olan bu güzel insanlar hep onu haklı buluyor, geçerli sebepleri hüzünlü bir şekilde anlatıyorlardı…
Her şeye rağmen evlatlarının çok nasipli olduğunu da sözlerine ekliyorlardı. Tek sorun, anne çalıştığı için bakıcıların elinde büyümesiydi. Bu yüzden çocuğuna bakıcıların bakmasını istemiyordu. Hatta çok sevdiği mesleğinden bile uzaklaşmıştı.
Kendi başına büyütebilmesi imkânsız olduğu için bir bakıcı istemişti ama bakıcı sadece ev işlerinde yardımcı olacaktı.
Anladım ki; bu insan anne baba duası alıyor. Onca hırçınlığına rağmen özellikle hasta hâliyle bile namazını geçirmeyen baba duası... Birde ta başından tanıdığımda bir şey çok dikkatimi çekmişti...
Bu genç hanım İslamiyet’i iyi bilmiyordu. Hatta bazen itikadına zarar verecek derecede şüpheleri vardı ama attığı her adımda besmele hiç ağzından düşürmüyordu. Ben onun kadar dikkat edemiyordum. Gördüm ve anladım ki, Besmele-i şerifi dilinden hiç bırakmayışı ve de ana baba duası bu hanımefendinin dünya saadetine vesileydi...
Kim bilir belki ahiret kurtuluşuna da vesile olacaktı...