Abdüllatif Uyan

İstanbul'da Kadıköy müftüsüyken vefât eden Ahmed Mekkî Efendi hazretlerinin sevdiği bir komşusu vardı ki, ticâret işleriyle uğraşırdı.

Ahmed Mekkî Efendi'nin "rahmetullahi aleyh" yanında müftülük kâtibi olarak çalıştığım günler, ömrümün en kıymetli günleriydi.

Bir gün de müftülükte bir hâdise olmuştu. Benimle ilgili olmalı ki üzülmüştüm.

Yıl 1966... Bendeniz Kadıköy müftülüğünde "müftülük kâtibi" olarak çalışıyorum.

Kadıköy müftülüğünde çalıştığım yıllarda cumartesi günleri yarım mesâi vardı.

Ahmed Mekkî Efendi hazretleri "rahmetullahi aleyh", şaşılacak kadar tevâzu sâhibiydi.

Ben üniversitede okurken, ayrıca bir işte çalışıp da para kazanmama, annem babam râzı olmayıp; "O işten ayrıl, biz sana her ay para göndeririz!" dediler. Ben onlara;

Bir gün kayınbirâderim Yüksel Ekinci, sabah müftülüğe gelerek Ahmed Mekkî Efendi'yi "rahmetullahi aleyh" öğlen yemeğine dâvet etti evlerine.

Ahmed Mekkî Efendi hazretleri "rahmetullahi aleyh", ilim deryâsı bir zâttı.

Ahmed Mekkî Efendi "rahmetullahi aleyh" şöyle anlattı:

Bendenizin Ahmed Mekkî Efendi'nin "rahmetullahi aleyh" yanında çalıştığım senelerde oğullarından Baha Bey "kansere" yakalanmıştı.

Bir pazartesi günüydü.

Ahmed Mekkî Efendi hazretleri, çocuklar gibi saf ve temiz kalpliydi.

Ahmed Mekkî Efendi büyük âlim olduğu hâlde son derece tevâzu sahibiydi. Tevâzuundan, müftü koltuğuna oturmazdı.

Ahmet Mekkî Efendi "rahmetullahi aleyh" Kadıköy müftüsüydü.

Ahmed Mekkî Efendi hazretleri "rahmetullahi aleyh", büyük âlim ve velî bir zattı.

Ahmed Mekkî Efendi'ye, dînî bir suâl sorulduğunda bâzen hemen cevap verirdi.

Ahmed Mekkî Efendi'nin maddî durumu iyi değildi.

Bir gün de müftülüğe bir adam geldi. Ve Müftü Efendi'ye; "Ben Kars'tan buraya iş için geldim. Fakat iş bulamadım, şimdi memleketime döneceğim, ama param yok. Bana bir bilet parası verir misiniz" dedi.

Ahmed Mekkî Efendi hazretleri, hâzâ Allah adamıydı.