Abdüllatif Uyan

Habîb-i Acemi "rahime-hullahü teâlâ", Fırat Nehri kıyısında bir kulübe yapıp, orada kendini ibâdete vermiş ve bu sebeple evini ihmal etmişti birkaç gün. Hanımı, bir gün kendisine;

Bir gün, zâlim Haccac; - Gidin, Hasan-ı Basri'yi bulup bana getirin! diye emretti adamlarına. Adamlar, Hazret-i İmamı köşe bucak her yeri aradılarsa da bulamadılar.

Habîb-i Acemî hazretlerine bir gün, bir kimse gelip; - Benim, senden yüz dirhem alacağım var, dedi.

Habîb-i Acemi hazretlerinin bir kulübesi vardı ki, orada gece gündüz ibâdet ederdi. Bir gece, elbisesinin söküğünü dikiyordu ki, iğnesini düşürdü elinden. O anda gün gibi aydınlandı kulübe. İğneyi kolayca görüp aldı.

Habîb-i Acemi "rahime-hullahü teâlâ", gençliğinde çok zengin olup, parasını faizle verirdi insanlara. Bir gün eve geldi. Tam sofraya oturmuştu ki, kapıya bir fakir gelip; - Allah rızâsı için yiyecek bir şeyler verin, diye yalvardı.

Hasan-ı Basri "rahime-hullahü teâlâ", bir dostunun cenazesine gitmişti. Kabir başında ağlayıp, çok gözyaşı döktü. Sonra başını kaldırıp;

Hasan-ı Basri hazretleri, nasihat isteyen bir gence;

Bir gün, Hasan-ı Basri hazretlerinden, sevdiği bir genç nasihat istemişti.

Behlül Dânâ "rahime-hullahü teâlâ" zamanında bir kişi dînin emirlerine uymaz, ama; "Yâ Rabbî, bana Cennetini nasib eyle" diye duâ ederdi.

Behlül Dânâ "rahime-hullahü teâlâ", zamanında halîfe Harun Reşid hac yoluna çıkmıştı bir sene. Dönüşte debdebe ve ihtişamla Bağdat'a giriyordu ki, hazret-i Behlül önüne çıkıp;

Bir zaman Bağdat'ta müthiş pahalılık olmuş, gittikçe şiddetlenen bu musibete halkın tahammülü kalmamıştı ki, Behlül Dânâ hazretlerine gidip; - Ey Behlül! Duâ et de şu belâ üstümüzden kalksın, dediler.

Behlül Dânâ "rahime-hullahü teâlâ", hâl ehli bir velî idi. Çocuklar, taş attılar bir gün kendisine.

Behlül Dânâ hazretleri, şehirde dolaşıp, rastladığı kimselere nasihat ediyor, yanlış iş yapanları görürse, îkaz ediyordu.

Behlül Dânâ "rahime-hullahü teâlâ", Harun Reşid devrinde yaşayan hâl ehli bir velîdir.

Amir bin Abdullah hazretleri bir gün sevdiklerine;

Amir bin Abdullah "rahime-hullahü teâlâ", tâbiîn-i kirâmdan, bir büyük velîdir.

Abdullah bin Mübarek hazretleri, bir gün şunu anlattı sevdiklerine:

Abdullah bin Mübarek hazretlerinin talebesinden Sehl bin Abdullah vardı ki, yakışıklı bir genç olup, çok takvâ sahibiydi.

Abdullah bin Mübarek hazretleri, bir zaman uzak bir sefere çıkmıştı ki, bir ara yol kenarında ölü bir merkep gördü.

Abdullah bin Mübarek "rahime-hullahü teâlâ", büyük İslâm âlimlerindendi.