Abdüllatif Uyan

Bediüddin-i Seharenpuri hazretleri, gençliğinde İmam-ı Rabbani hazretlerinin "rahime-hullahü teâlâ" sohbetlerine gelir, ama pek uymazdı dinin emirlerine.

Bir gün Seyyid Nur Bedevani hazretlerine iki kişi gelerek; - Efendim, bizi, talebeliğe kabul eder misiniz, dediler.

Seyyid Nur Bedevani "rahime-hullahü teâlâ", evliyanın büyüklerindendir.

Seyyid Nur Bedevani hazretleri, Seyfeddin-i Faruki hazretlerinin "rahime-hullahü teâlâ" sohbetlerinde yetişip bir kâmil-i mükemmil oldu.

Ebül Abbas Seyyari hazretlerinin "rahime-hullahü teâlâ" babası ölünce, büyük bir servet kalmıştı kendisine. Ama O, Resulullahın "aleyhissalâtü vesselâm" iki telcik "sakal-ı şerifi"ni alabilmek için servetinin tamamını vermiş, elinde hiçbir şey kalmamıştı.

Ebül Feth-i Serahsi "rahime-hullahü teâlâ", her veli gibi hocasını çok sever, her kavuştuğu şeyi Onun bereketinden bilirdi.

Ebu Ali Cürcani hazretleri "rahime-hullahü teâlâ", bir gün şunu anlattı sevdiklerine: Salih bir Müslüman ölüp de kabrine konulduğu zaman, gaibten bir ses; - Ey kabir! Bu, salih bir Müslümandır. Onu sakın tahkir eyleme! O, Rabbine inanıp, ibadetlerini yaptı. Hep İslâma uygun yaşadı. Emr-i maruf yaparak dinine hizmet etti. Onun için bu mümine en ufak bir sıkıntı gösterme! diye nida eder.

Ebu Ali Cürcani "rahime-hullahü teâlâ" hazretlerine, bir gün; - Efendim, insan kabre girince, hâli nasıl olur? diye sordular.

Ebu Bekr-i Verrak hazretleri "rahime-hullahü teâlâ" öldükten sonra, bir sevdiği Onu rüyada gördü. Baktı ki, hıçkırarak ağlıyor.

Ebu Bekr-i Verrak hazretlerinin "rahime-hullahü teâlâ" çok temiz kalbli bir oğlu vardı.

Ebu Bekr-i Verrak "rahime-hullahü teâlâ" hazretlerinin gençliğinde çok istediği bir şey vardı. Hazret-i Hızır ile görüşmek.

Ahmed bin Hadraveyh hazretlerinin "rahime-hullahü teâlâ" hanesine, hırsız girdi bir gece. Fakat götürecek bir şey bulamadı.

Ahmed bin Hadraveyh "rahime-hullahü teâlâ", evliyanın büyüklerindendir. Hâl ehli bir zat olup, kerametleri vardı.

Abdülhalık-ı Goncdüvani hazretleri "rahime-hullahü teâlâ", evliya-yı kiramın en büyüklerindendir. Babası da mübarek bir kişiydi. Şöyle ki;

Abdullah-ı Ensari "rahime-hullahü teâlâ", Hanbeli mezhebinde büyük hadis âlimidir. Nesebi, Ebâ Eyyüb-i Ensari hazretlerine ulaştığı için "Ensari" ismiyle meşhur olmuştur.

Hakim-i Tirmizi hazretlerinin "rahime-hullahü teâlâ" tasavvufla ilgili bir kitabı vardı ki, çok önemli ilimlerle doluydu içi. Bu kitabı, bir gün bir talebesine verip;

İmam-ı Tirmizi hazretleri "rahime-hullahü teâlâ", kusuru daima kendinde bilir, kimsede hata kusur aramazdı. Birine darılsaydı, daha iyi davranırdı o kimseye.

İmam-ı Tirmizi "rahime-hullahü teâlâ", büyük hadis imamıdır. Tasavvufta da yüksekti derecesi. Tevazu sahibiydi.

Hakim-i Tirmizi "rahime-hullahü teâlâ", gençliğinde ilim öğrenmek için kalbi yanıyor, ilim tahsil etmenin yollarını arıyordu.

Şakik-i Belhi hazretleri "rahime-hullahü teâlâ", Mekke'ye gitmişti bir zaman.