Abdüllatif Uyan

Bu zat anlatıyor ki: Tabiini kiramdan, "Amir ibni Abdullah" var idi evliyadan. "Namaz"a durduğunda, geçerdi kendisinden, Tamamen sıyrılırdı, dünya düşüncesinden. Yanında çocukları bağırıp çağırsalar, Bunlardan hiç haberi olmazdı zerre kadar.

Bir gün buyurdular ki o Server eshabına: Eskiden birkaç kişi, gittiler kabristana. Dediler ki: (Bir dua edelim Rabbimize, Ölülerden birini diriltsin şimdi bize.

Bu zata sordular ki bir zaman şu suali: (İnsan kabre girince, nasıl olur ahvali?) Buyurdu: (Kardeşlerim, bir kimse etse vefat, Başlar o kimse için değişik, başka hayat.

Hadiste buyuruldu: (Namazını bir kimse, Cemaatle kılmağa eğer devam ederse, İyilerle haşrolur o kimse mahşer günü, Ve geçer şimşek gibi hem Sırat köprüsünü.

İmamı Gazali'nin, "Kimyayı seadet" nam, Kitabında şöylece buyuruyor ki İmam: Abdullah bin Muhammed adında bir Müslüman, Diyor ki: Bir eşyamı kaybetmiştim bir zaman.

Allah adamlarından âlim ve veli bir zat, Bir gün "Namaz" hakkında şöyle etti nasihat: "Namaz kılmak", İslamın beş şartından biridir, İbadetler içinde, hatta en mühimmidir. Zira buyuruyor ki Peygamber Efendimiz, "Çoluk çocuğunuza namazı öğretiniz.

Bu zat buyuruyor ki: (Çok şükür Rabbimize, Çok maddi ve manevi ni'metler verdi bize. Bir keşmekeş içinde inlerken bütün âlem, Bizler ruhen ve huzur içindeyiz tamamen.

Bu zat buyuruyor ki: (Biz aciz birer kuluz, Rabbimizin emrine, itaate me'muruz. Zira yaratıldı ki bu insanlar ve cinler, Yalnız Hak tealaya ibadet eylesinler.

Allah adamlarından âlim ve veli bir zat, Tesirli sözleriyle ederdi çok nasihat. Bir gün de buyurdu ki ("Namaz" gayet mühimdir, Onu kılmak, Allah'ın biz kullara emridir.

Allah adamlarından, büyük âlim ve veli, Bir gün "Namaz" hakkında buyurdu şu sözleri: Namaz, dinin direği, mü'minin mi'racıdır, Namaz, hasta ruhların tesirli ilacıdır.

Bu zat buyuruyor ki: ("Namaz" mühim ibadet, Mü'min olan, beş vakit kılmalı onu elbet. Resulullah buyurdu: "Birisinin faraza, Kapısının önünde, akan bir nehir olsa, O kişi, o nehirde, beş defa günde eğer, Yıkansa, üzerinde kalır mı kirden eser?"

Bu zat buyuruyor ki: (Her iyiliğe engel, İnsanın kendisidir her şeyden daha evvel. Düşmanı, dışarıda aramayın siz sakın, Düşman içinizdedir, ondan iyi sakının.

Bu zat, bir sevdiğine yazdığı mektubunda, Buyurdu ki: (Ölüm var bu hayatın sonunda. Beş vakit farz "Namaz"ı, hiç gevşeklik etmeden, Cemaatle kılmalı, biraz geciktirmeden.

Öyle tesirliydi ki bu "Veli"nin sohbeti, Onu dinliyen herkes, bulurdu hidayeti. Dediler: (Evladına karşı bir anne baba, Ne gibi sorumluluk altındadır acaba?) Buyurdu ki: (Çocuklar, onlara emanettir, Allahın bahşettiği, çok büyük bir ni'mettir.

Bu zat buyuruyor ki: (Biz aciz birer kuluz, Rabbimizin emrine itaate me'muruz. Zira yaratıldı ki bu insanlar ve cinler, Yalnız Hak tealaya ibadet eylesinler. Nitekim bir büyük zat buyurmuş ki: "Bir kişi, Namaz kılmıyor ise, dünyada ne var işi?" Yani hiç üzülmüyor, etmiyorsa hiç tasa, Ölmesi hayırlıdır onun yaşamaktansa.)

Bu zat, genç bir kimseye, buyurdu ki: (Evladım, Geçirme namazını, budur ilk nasihatım. "Namaz", ruhun gıdası, kalplerin şifasıdır, Hatta bu, Rabbimizin bir emri, yani farzdır.

İslam alimlerinden Hak dostu bir veliydi, Söz ve nasihatları pek çok faideliydi. Bir gün bir talebesi, huzuruna gelerek, Dedi: (Alamıyorum namazdan manevi zevk.

Bu zat buyuruyor ki: (Kul Rabbine ihlasla, Yalvarırsa, her şerden kurtarır onu Mevla. Kim kulları bırakıp, Rabbinden etse talep, Onu, her sıkıntıdan halas eder Rabbi hep.

Bu zat buyuruyor ki: (Bu dünyada insana, Önce lazım olan şey, ermektir "Tam iman"a. Bundan sonra, salih ve yarar iş yapmalıdır, Bunların içinde de en mühimmi "Namaz"dır.

İslamda "Küfr-i hükmi", addedilen hallerden, Sakınmıyan kimsenin, imanı gider elden. Mesela bir kimseye, (Gel namaz kıl) deseler, O dahi (Kılmam) dese, o anda küfre girer.