Emre Bol

Hem F.Bahçe'nin hem de Energie Cottbus takımlarının yorgunluklarının rahatlıkla görülebildiği bir maç izledik dün gece. F.Bahçeli futbolcuların yoğun idman programı dolayısıyla adım atacak halleri yoktu. Teknik Direktör Zico, sakatlıkları süren Alex ve Kezman'ın yerine Tümer ve Deivid ikilisini sahaya sürdü. Sürdü sürmesine ama ikisini de maç boyunca sahada kimse göremedi. Energie Cottbuss takımı F.Bahçe'ye oranla ismi gibi daha enerjikti. İyi de pozisyonlara girdiler ama kaleci Volkan gole izin vermedi.

Dün gece oynanan maçın seyircisiz olması eminim bazılarını çok sevindirmiştir. İstanbul'un hava kirliliğinin Şükrü Saracoğlu Stadı üzerine çökerttiği sis ve sessizlik maçın korku filmi gibi başlamasına neden oldu.

F.Bahçe,Vigo'da sahaya çıktığında, "işte bütün sarı-lacivertli taraftarların hayalindeki 11" dedim kendi kendime... Orta sahada Deniz, Appiah, Aurelio, Alex ve Tuncay vardı. Adeta, 'kaya gibi domates' orta sahadan ne adam ne de top geçerdi. Ama daha ilk dakikadan itibaren F.Bahçeli futbolcuların konsantrasyon eksikliği kendini gösterdi.

Maç öncesi iki teknik adamı da düşündüren eksiklikler vardı. Ama yedek kulübesi adeta yıldızlar topluluğu olan F.Bahçe'de Teknik Direktör Zico, rakibi Ziya Doğan'a oranla daha şanslıydı.

İki teknik adamın da sanki "günü geçirmek" için sahaya sürdüğü 11'ler ilk yarı boyunca kör dövüşü şeklinde geçti. Zico, Kezman'ı yine yedek bekletmiş yerine vatandaş torpili yaparak Deivid'e görev vermişti.

F.Bahçe tam 180 gün önce şampiyonluğu kaybettiği Denizli'de unutamadıkları maçın karmaşık duygularıyla geldi. Futbolcuların gerginlikleri her hâllerinden belli oluyordu.

F.Bahçe Teknik Direktörü Zico, Sivas karşısına yine sürpriz bir kadroyla çıktı. Rüştü ve Volkan'ın arkasında ancak elleri soğukta üşümesin diye eldiven takan takımın 3. kalecisi Serdar, dün F.Bahçe'nin kalesini koruyordu. Her zaman söylerim; bir takım kazanmaya alışırsa as takım, yedek takım pek fark etmiyor.

Geçen sezon oynanan karşılaşmayı farklı kaybederek liderliği kaptıran F.Bahçe için rövanş karşılaşması niteliğinde olan maç, iki takım açısından da çok önemliydi. Ligin liderini belirleyecek olan karşılaşma, iki teknik adamın da sahaya sürdüğü sürpriz kadrolarla başladı.

3 maçtır galibiyete hasret F.Bahçeli taraftarlar, Kayseri karşısında takımlarına küsmüşler maça gelmemişlerdi. Ama neler kaçırdıklarını bir bilseler... F.Bahçe Teknik Direktörü Zico sahaya öyle bir kadro çıkardı ki; taraflı tarafsız herkes, "Yine hüsran olacak" görüşünde birleşmişti.

Futbolun beşiği İngiltere'nin İskoçya sınırına en yakın şehri Newcastle'da sahaya çıkan F.Bahçe'nin ilk ve en önemli hesabı en azından bir beraberlik alarak kötü gidişe "dur" demekti. Nitekim "Futbolun anlamı gol" diyerek sahaya devamlı ofansif kadrolarla çıkan Zico, dün gece F.Bahçe Başkanı Aziz Yıldırım'ın da baskısıyla biraz olsun doğru yolu bulmuş gibiydi.

Maç öncesi herkes F.Bahçe'nin son haftalardaki kötü oyununu göz önünde bulundurarak bu maçın Zico'nun Türkiye'de ki maçı olacağını düşünüyordu. İlk yarı boyunca F.Bahçe, baskılı, kontrollü bir futbol ortaya koydu. Tuncay, Deivid ve Alex'in çabalarıyla da 2 farklı galibiyete ulaştı.

Çok merak ediyorum; acaba hangi ülkede sadece yıldızları olan, koşmayan, mücadele etmeyen, sürekli süper bir stadı ve tesisleriyle övünen hangi takıma şampiyonluk veriyorlar?

Maç öylesine tatsız tuzsuz başladı ki; kendi kendime, "Keşke Konya'ya maç için değil de yemek programı için gelseydim.

F.Bahçe Teknik Direktörü Zico'nun, 100. yılın altında 'ezildiğini' herkes görüyor, bir tek Başkan Aziz Yıldırım görmüyor. Zico'yla, Kezman hariç yeni transferlerle, vay F.Bahçe'nin haline... 100. yılın bomba(!) transferleri diye lanse edilen Lugano, Edu ve Deivid'in F.Bahçe'ye verebileceği hiçbir şey yok.

Süper Lig'e uzun bir aradan sonra merhaba diyen Sakaryaspor, dün geceki oyunuyla ve centilmen taraftarıyla A klas bir takım olduğunu gösterdi. Maçın ilk yarısı boyunca hangisi F.Bahçe, hangisi Sakaryaspor anlayamadım doğrusu...

Karşılaşmanın başından sonuna kadar bu maçın neden oynandığını düşündüm. Eksiklerimizi görmek için mi?

Geçen haftanın iki galip takımı karşı karşıya gelince herkesin kafasında zevkli bir maç olacağı düşüncesi vardı. Ancak ilk yarı boyunca iki takım oyuncuları da o kadar çok pas hatası yaptılar ki; mahalle maçı mı, Süper Lig maçı mı anlayamadık.

Bu maç; benim için gerçek F.Bahçe'yi görebilme açısından çok önemliydi. Son 3 resmi maçında 15 gol atan sarı-lacivertli takım, Ukrayna'nın Avrupa'ya alışık temcilcisi karşısında bakalım ne yapacaktı? Dinamo Kiev Avrupa'nın en iyi hücum eden takımlarından biri.

F.Bahçe Şükrü Saracoğlu'nu dolduran sarı-lacivertli taraftarlar öyle özlemişlerki takımlarını... Tribünleri tıklım tıklım doldurarak 100. yıla merhaba dediler. F.Bahçe maça çok iyi başladı. Bir taraftan Tümer, bir taraftan Alex, birbirlerine nazire yaparcasına F.Bahçe'nin ataklarını sürükleyen isimler oldu. Kim demiş, "Tümer- Alex yan yana oynayamaz" diye...

Bir tarafta marangoz, lise öğrencisi, halıcı, polis ve manav esnafının oluşturduğu Torshavn, öte yanda 100. yılını kutlayan ve bu sene hem Türkiye'de hem de Avrupa'da başarıyı hedeflemiş F.Bahçe...